A Tale of the Dark

ေဖေဖာ္၀ါရီလရဲ႕ ေအးျငိမ္းတိတ္ဆိတ္ေသာ ညေနခင္းဆိုေပမဲ့ ၇နာရီေက်ာ္ျပီဆိုေတာ့ နည္းနည္းေမွာင္စျပဳေနျပီ။ ေမာ္ေတာ္ကားေတြက ေတာ့ သူတို႕သြားေနတဲ့ ခရီးလမ္းအတိုင္း ဥဒဟိုသြားလာေနၾကပါတယ္။ ႏွစ္မိုင္ေလာက္ကြာေ၀းတဲ့ ေလဟာျပင္ၾကီးက တစ္ဆင့္ျမင္ရတဲ့ လမင္းၾကီးဆီက လေရာင္အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ျဖာဆင္းက်ေနရဲ႕ကမၻာေျမေပၚ။ လေရာင္ကို လံႈရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို လွပေစတယ္ဆိုတဲ့ မႏုစာရီ၀တၳဳထဲက ဇာတ္ေကာင္၊ လေရာင္ရဲ႕ဆြဲငွင္အားဟာ ကမၻာေပၚက ဒီေရလႈိင္းေတြကို အတက္အက်ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲငွင္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာေတြထက္ ကားကိုေအးေအးသက္သာေမာင္းလာရင္း အေၾကာင္းမဲ့ လေရာင္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္မသိစိတ္ထဲက လိင္စိတ္ဆႏၵကို ထၾကြေစသလိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ၾကားဖူးေနက်ေနရာတစ္ခုစီကို သြားဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ပဲ ကားရပ္ေနရာေသးေသးေလးထဲ ရပ္တန္႕လိုက္ပါတယ္။ ကားအတြင္းမီးကို မွိတ္လုိက္ျပီး အေမွာင္ထု ကဲရာဘက္ကို မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြကို စူးရွလိုက္မိပါရဲ႕။ အရာအားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနၾကတယ္ေလ။ ဒီရပ္နားရာေနရာမွာ အျခားေသာ ကားေလးစင္းက ရပ္ႏွင့္ေနၾကပါျပီ။ ကားေတြကလည္း သူတို႕အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ သူတို႕ ရပ္ေနၾကတာျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။

ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ဘာဆက္လုပ္ျဖစ္ဦးမယ္ဆိုတာ အခုထိမေသခ်ာခ်င္ေသးဘူးဗ်။ ဘဲတစ္ေပြ သူ႕ကားထဲကဆင္းျပီး လမ္းေၾကာင္း ေလးတစ္ခုရွိရာဆီလမ္းေလွ်ာက္သြားတာကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ေနာက္ကို လိုက္သြားမယ္လို႕စဥ္းစားျပီး ခ်ီတံုခ်တံုႏွင့္ ကားေပၚမွာျငိမ္ေနမိစဥ္မွာပဲ အဲဒီလူျပန္လာျပီး ကားေပၚတက္ေမာင္းထြက္သြားပါေရာ။ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကည့္ဖို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးျဖတ္ လိုက္ပါတယ္။ 

ကြၽန္ေတာ္ကားေပၚကဆင္းျပီး ေသာ့ခတ္ကာ စထြက္ေတာ့ ကားတစ္စီးစက္ႏႈိးထားတာ သတိျပဳမိေပမဲ့ ကားအတြင္းပိုင္းကို မျမင္ရပါဘူးေလ။ နည္းနည္းေ၀းေ၀းေလွ်ာက္လာေတာ့ လူရိပ္ႏွစ္ခု ထပ္ရက္သေဘာျမင္ရတယ္။ ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏိုင္တာက တစ္ ေယာက္က အျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ျပီး အလုပ္မ်ားေနတယ္ဆိုတာကိုေလ။ကြၽန္ေတာ္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာတာကို သူတို႕သတိျပဳၾကားမိသြားခ်ိန္ လန္႕မေျပးသြားေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အေၾကာဆန္႕ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သေယာင္ေယာင္၊ ခုန္ဆြဆြလုပ္ သလိုလိုေျပရင္း လႈပ္ရွားျပလိုက္ရေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲကေတာ့ 'ေဟး....ေဘာ္ဒါေတြ ဆက္လုပ္ေလဗ်' လို႕ေျပာခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိေသး။

ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဆက္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ကာ လမ္းသြယ္ေလးတစ္ေလွ်ာက္သြားျပီးမွ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္မိပါရဲ႕။ ျမင္လိုက္ရတာ လူ ႏွစ္ေယာက္က သူတို႕ကားရွိရာျပန္သြား၊ ကားေပၚတက္ကာ ေမာင္းထြက္သြားတာကို ျမင္လုိက္ရပါတယ္။ ဟိုသည္ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကည့္ ျပီးကာမွ မထူးျခားလာတာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ ကားဆီကိုပဲ ျပန္ေလွ်ာက္လာလိုက္ပါတယ္။

ကားရပ္တဲ့ေနရာမွာ ႏွစ္စင္းပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကားရယ္ ကားစက္ႏိႈးထားတဲ့ တစ္စင္းေသာကားရယ္ေပါ့။ ကားက ခပ္ၾကီး ၾကီးနဲ႕ အထဲကိုဘာမွမျမင္ရဘူးဆိုေတာ့ သူ႕နားကျဖတ္ေလွ်ာက္အသြားမွာ ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္း တစ္လွမ္းျခင္းေလွ်ာက္မိတယ္ ဘာ လုပ္ရမလဲ၊ မသိတာလည္း ပါတာေပါ့ေနာ္။ ကားဘရိတ္မီးတစ္ခ်က္လက္သြားေသးတယ္။ ဒါဘာကို အခ်က္ျပမွန္း ကြၽန္ေတာ္မွမသိတာ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကားေပၚျပန္တက္ထိုင္ျပီးေစာင့္ၾကည့္လိုက္ေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္ကားဘရိတ္မီးကိုလည္း လက္သြားေအာင္လုပ္လိုက္ ေသးေပမဲ့ ဘာမွမထူးျခားေသးပါဘူး။ဘာမွမထူးျခားတာ ဒုကၡဘဲ ကြၽန္ေတာ့္လိင္စိတ္ေတြ ေသာက္ရမ္းေသာင္းက်န္းေနျပီ။ အိမ္ျပန္ရ ေတာ့မယ္ထင္တယ္ ေသာက္ရူးက်ေနတာပဲဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ျငိမ္မိေနဆဲခဏ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕ကားထဲကထြက္ျပီး လမ္း ေလွ်ာက္သြားတာကို ျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကားေပၚက သြက္သြက္ဆင္းကာ လိုက္သြားလိုက္ပါတယ္။

သူ ေတာ္ေတာ္လွမ္းလွမ္းကို ေလွ်ာက္သြားကာ သစ္ပင္ခပ္ၾကီးၾကီးရဲ႕ေဘးမွာ ရပ္တန္႕လိုက္ပါတယ္။ သူ႕ပစၥည္းသူ ေဘာင္းဘီထဲက ထုတ္ျပီးကိုင္ထားတာဗ်။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ရပ္တန္႕လိုက္ကာ ကိုယ့္ေဘာင္းဘီကို ဇစ္ဖြင့္လိုက္ျပီး သူ႕ဆီလွမ္းသြားလိုက္တယ္ေပါ့ေနာ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္အနားကပ္လာျပီး သူ႕ငပဲကိုကိုင္ဖို႕ အထာေပးပါတယ္။ကြၽန္ေတာ္ထင္ေနတာက အသက္ခပ္ၾကီးၾကီး ၀၀ငနဲတစ္ေပြလား လို႕ပါ။ အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ၀တ္ဆင္ထားသလို၊ မ်က္မွန္အေကာင္းစားႏွင့္ အသက္သံုးဆယ္ေလာက္ ရွိမယ့္ လူထြားတစ္ေယာက္ပဲဗ်။ ေဘာ္ဒီႏွင့္လိုက္တဲ့ ခပ္တုတ္တုတ္ငပဲကိုပိုင္ဆိုင္ျပီး ထိပ္အေရျပားျဖတ္မထားဘူးဗ်။ သူ႕လက္ႏုႏုညံ့ ညံ့က ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို ျပန္ကိုင္လိာပါတယ္။ ခဏေနက ေတာ္ေတာ္ထန္ေနတဲ့ငပဲဟာ လက္ေတြ႕လည္းၾကံဳေရာ ေပ်ာ့ေနေသး။ အ ေမွာင္ကဲေနေသာေနရာမွာ ဒီဘဲရဲ႕အကိုင္အတြယ္ေၾကာင့္ ျပန္ျပီးမာေတာင္လာပါတယ္ သိပ္မၾကာပါဘူး။

သူ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို သူ႕ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္တယ္။ စိုစြတ္ျပီး ပူေႏြးေနတဲ့ သူ႕အာခံတြင္းထဲ မာေတာင့္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲ၀င္သြားရတဲ့ဖီလင္က အေတာ့္ကို တသိမ့္သိမ့္ခံစားရပါတယ္။ ခပ္လွမ္းလွမ္း ကားလမ္းမေပၚက ကားေတြျဖတ္သန္းေမာင္း ႏွင္သြားလာေနတာေၾကာင့္ မီးေရာင္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေရာက္လာေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ငပဲကို သူစိမ္းရဲ႕အာခံတြင္းထဲထည့္ထား တာမပ်က္ပါဘူး။ ေလႏုေအးတစ္ခ်ိဳ႕တိုက္ခတ္တာေၾကာင့္ နည္းနည္းေအးေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ေသြးေတြက ဆူပြက္ေနပါျပီ။

ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အႏၲရာယ္ရွိေသာလုပ္ရပ္ သို႕မဟုတ္ လက္တည့္စမ္းေသာလုပ္ရပ္တစ္ခုအျဖစ္ ခံစားေနရေပမယ့္ သူ႕အတြက္ ေတာ့ သိပ္မထူးဆန္းသလိုပါပဲလား။ သူ -ီးကိုပါးစပ္ထဲထည့္ျပီး ကစားေနတာမ်ား တကယ့္ expert ။ တျဖည္းျဖည္း ဒီဂရီျမင့္သထက္ျမင့္ ေအာင္ သူစြမ္းႏိုင္တယ္။ ငပဲတစ္ေခ်ာင္းလံုးကို သူမ်ိခ်တယ္၊ rhythm က်က်လႈပ္ရွားတယ္၊ ျမန္လိုက္ေႏွးလိုက္ အရွိန္ႏႈန္းညႇိတာေတြႏွင့္ အဆံုးစြန္ကို နီးသထက္နီးေအာင္ေမာင္းတင္ပါရဲ႕။ သူ႕လက္အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေတြကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီေပၚကေန ပြတ္သပ္ ဖ်စ္ညႇစ္ ေသးတယ္။ သူ႕ပြတ္သပ္ဖ်စ္ညႇစ္မႈေတြဟာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္လိုပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို တုန္တုန္သြားေစသား။ သူ႕ပါးစပ္ထဲေရာက္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲၾကီးကို ပိုပိုမတ္ေစတာေတာ့ အမွန္လို႕ေျပာရမယ္။

သစ္ပင္ခပ္အုပ္အုပ္ေတြရွိတဲ့ ေတာတန္းေလးတေလွ်ာက္ဟာ တိတ္ဆိတ္ေနတာမ်ား မလွမ္းမကမ္းက ျဖတ္ျဖတ္သြားတဲ့ ကားေမာင္းသံ အခ်ိဳ႕၊ ငပဲကိုစုပ္မႈတ္ေနတဲ့ ငနဲရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားက တျပြတ္ျပြတ္ထြက္ေနေသာအသံမ်ား၊ ေက်နပ္မိန္႕မူးေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းက ညည္းညဴ သံေလးေတြသာ ၾကားေနရတယ္ေပါ့။ သူ႕အေနနဲ႕ ၾကြားႏိုင္တာက သူဟာ ကြၽန္ေတာ့္အထာကိုသိသြားျပီး အရွိန္ပိုပိုျမႇင့္ေပးႏိုင္လိုက္ တယ္ဆိုတာ။

'အာ.....အ' ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားက ညည္းတြားမိရျပီ။ 'အာ....ျပီး..ျပီးခ်င္လာသလိုပဲ...အာ'

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အေမွာင္ထုထဲ၀ယ္ ကြၽန္ေတာ့္အသံသည္သာ ၾကားေနမယ့္အထာ။ သူ႕စုတ္မႈတ္ေနတဲ့ အရွိန္ႏွင့္အတူ ကြၽန္ေတာ့္ တင္ပါးကိုက်စ္ အားျပဳကာ သူ႕ပါးစပ္ထဲ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အထုတ္အသြင္းျပဳပါတယ္။ သူကလည္း ပိုမိုစုပ္မ်ိဳသလို ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္-ိုးေတာ့တာပဲ။ သူ႕လည္မ်ိဳထဲထိ ဖိဖိသြင္းျပီး -ိုးတာကို သူဆြဲမထုတ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္သေဘာက်လုပ္ခြင့္ေပးပါတယ္။ သူ႕ပါးစပ္ထဲအ၀င္အထြက္ျပဳေနတဲ့ ကိုယ့္ငပဲကို ငံု႕ၾကည့္ျပန္ေတာ့ အ၀င္အထြက္ခပ္ျမန္ျမန္ႏွင့္ ထဲထဲ၀င္၀င္ျဖစ္ေနတာကို ၀ိုးတ၀ါးျမင္ရ ေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားက ညည္းညဴသံဟာ ပိုပိုက်ယ္လာျပီး ထိန္းခ်ဳပ္ထားသမွ် တစ္ခ်က္လႊတ္ကာ ေအာ္လိုက္ရင္း သူ႕လည္မ်ိဳထဲကို သုတ္ရည္ေတြ  ဒလေဟာသြင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို ပါးစပ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္တာေၾကာင့္ လက္က်န္ကိုအျပင္မွာ ထပ္ပန္းထုတ္ရင္း တစ္ကိုယ္လံုး ေက်နပ္မႈႏွင့္ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါမိပါရဲ႕။ သူ ကြၽန္ေတာ့္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြကို သူ႕ေဘာင္းဘီအိတ္ ထဲက အ၀တ္တစ္မ်ိဳးဆြဲထုတ္ကာ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေပးပါတယ္။ အရာအားလံုး တိတ္ဆိတ္သြားျပန္ေတာ့ ေဘာင္းဘီႏွစ္ခုရဲ႕ ဇစ္ဆြဲပိတ္ သံရယ္၊ အေမွာင္ထဲမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားတဲ့ အမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခသံေတြရယ္ကလြဲလို႕ေပါ့။

ကြၽန္ေတာ့္ကားဆီျပန္ေရာက္ေတာ့ ခပ္ဆဆအေတြးႏွင့္အတူ ေမာင္းထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ရူးသြပ္ခဲ့သလဲ? ဒီေလာက္ အႏၲရာယ္ မ်ားတဲ့ လတ္တေလာအေျခအေနတစ္ခုထဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သြပ္သြင္းျဖစ္ခဲ့ရသလဲဆိုတာေတြကိုဆက္ေတြးမိပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ ဒါမ်ိဳးေနာက္တစ္ခါ လံုး၀မလုပ္သင့္ဘူးဆိုတာ။ အနည္းဆံုးေတာ့....ေနာက္တစ္ေန႕ ညေနခင္းအထိေလ..။

Alex Aung (10 June 2012 - 10:30 pm)