Wednesday, August 5, 2015

ကိုယ္ေတြ႕ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္




မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

က်ေတာ္က သိရီလိကာၤႏိ္ုင္ငံသား Sujaen(ဆူဂ်န္) ပါ။
အသက္က၄၄ႏွစ္၊ သားသမီိးသံုးေယာက္ရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ ဗိသုကာ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ေပါ့။ စကာၤပူတရုတ္တန္းနားက နာမည္ၾကီး ကုမၼနီၾကီးတစ္ခုမွာ မေလးရွားနဲ႔ သီရိလကာၤနိုင္ငံရံုးခြဲေတြအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ေလ။ မိသားစုကို မေတြ႔ရတာကလဲြရင္ တင့္တင့္တယ္တယ္ ထားေပးနိုင္သည္သာမက ကိုယ္တိုင္လည္း ေျပေျပလည္လည္ရွိျပီး အဆင္ေျပပါတယ္။


ေသာၾကၤာေန႔ခင္းပိုင္း ၁ နာရီေလာက္ People’s Park Complex ရံုးခဲြကို အစီရင္ခံစာတင္ျပီး ကိုယ့္ကြန္ဒိုဆီ နားဘို႔အျပန္ တရုတ္တန္းဘက္က ေျမေအာက္ရထားအ၀င္ ေလွကားဘက္ကို ဦးတည္ျဖစ္ခဲ့တာ ေကာင္ေလး ခပ္မိုက္မိုက္ေတြ အေဖာ္ေခၚလို႔ရေၾကာင္း မေန႔ညအင္တာနက္ၾကည့္ရင္း သိထားလို႔ပါ။ နာမည္ရေနတဲ့ Cruising Area တဲ့။ ခပ္သြက္သြက္ ေျခလွမ္းလိုက္မိတယ္။


အရြယ္ငယ္တဲ႔ ေကာင္ေလးေခ်ာေခ်ာေတြ အဖဲြ႔လိုက္စကားေျပာ ရယ္ေမာရင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ေယာက္တည္းရပ္၊ ဖုန္းကလိရင္း သြားလာေနေသာလူေတြကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ ဖုန္းျပန္ကလိေသာ ေကာင္ေလးမ်ား၊ ခပ္တည္တည္ရပ္ေနသူမ်ား၊ ေဆးလိပ္ေသာက္သူကေသာက္၊ ဖုန္းေျပာသူေျပာ၊ ကိုယ့္အထာနဲ႔ကိုယ္ ေနၾကသူမ်ား။ မေလး၊ အင္ဒို၊ တရုတ္နဲ႔ ဖိလိပိုင္ေတြ ျပီးေတာ့ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက ပါးသိုင္းေမႊးနဲ႔ အသားညိဳညိဳ က်စ္ေနတဲ႔ အိႏၵိယအဆင္ေတြ၊ ေတာင့္တင္းက်စ္လစ္သူ၊ ခပ္ပိန္ပိန္ေတြ၊ အလယ္အလတ္မပိန္မဝတဲ႔ဘဲေတြ၊ မ်က္လံုးေမွးေမွးေလးေတြနဲ႔ စံုညီေနတာ အ႔ံၾသမိတာအမွန္ပဲ။ ၂၅ ႏွစ္ ၃၀ နဲ႔ ၃၅၊ ၄၀ ဝန္းက်င္ေတြ အဝတ္အစား အျပင္အဆင္ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီ အရြယ္တင္ ၾကည့္ေကာင္းေနၾကပါတယ္။ ေန႔ခင္းထမင္းသားခ်ိန္မို႕ လူေတြပိုမ်ားေနသလို တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကက်ေနာ့္ကို ခပ္ရဲရဲစိုက္ၾကည့္ေနတာ တစ္မ်ိဳးေသာခံစားခ်က္ပဲကြာ။


ခပ္မွန္မွန္ေလွ်ာက္ေငးရင္း တိုင္ၾကီးတစ္တုိင္ေအာက္မွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေဘးေစာင္း မီွထိုင္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္တယ္ဗ်။ အနီ နက္အကြက္လမ္းေလ်ွာက္ဘြတ္ဖိနပ္ေလးစီးျပီး အနက္ေရာင္ေဘာင္းဘီ အတိုေလးကို အရုပ္ျဖဴေလးေတြေရးထားတဲ႔ ရွပ္အနက္ေရာင္လက္ရွည္အက်ပ္ေလးနဲ႔သူဟာ တစ္ကယ့္ေကာင္ေလး ေလးတစ္ေယာက္၊၂၀၊ ၂၁ေက်ာ္ေက်ာ္သာရွိဦးမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္အလိုလိုသိေနပါတယ္။ ပါးေလးမေဖာင္းတေဖာင္းနဲ႔ ဆံပင္အေရာင္ဆိုးတာေလးရယ္၊ ေတာင့္တင္းတင္းမဟုတ္ေပမယ့္ ဖြံထြားေနဆဲ ခႏၵာကိုယ္ေလးရယ္၊ အသားသိပ္မျဖဴ မညိဳေသာ မ်က္နွာအေနအထား၊ လူေတြမလွမ္းမကမ္းမွာ ထိုင္ေငးေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို ဘာလူမ်ိဳးမွန္းမခန္႔မွန္းတတ္၊ ကျပားလားမသိတဲ့ ရုပ္ေလးကို ေတာ္ေတာ္သေဘာက်မိတာ ဝန္ခံပါရေစ။


က်ေနာ့္အၾကည့္ ေတြေၾကာင့္လားမသိ၊ က်ေနာ့ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္မွ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုသြားတယ္။ က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ေပမယ့္ သူမ်က္လံုးထဲက စိုးရိမ္ပူပန္မွဳေတြကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္တယ္ဗ်။ ေအာ္ ဤအရြယ္ေကာင္ေလး ဘာေတြဘာေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေနသလဲ သိခ်င္စိတ္ေတြရဲ႕ေစ့ေဆာ္မွဳေၾကာင့္ ျပန္ၾကည့္ျဖစ္ေပမယ့္ သူက်ေနာ့္ကို ၾကည့္မေနေတာ့။ သူ႕ဆီကိုေျခလွမ္းေတြ အလိုလိုလွမ္းလိုက္မိျပီ။ ေျခသံၾကားေၾကာင့္ သူ႔အၾကည့္ေတြက ကိုယ့္ဆီမွာျပန္လည္လာမွ က်ေနာ္ ျပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။ ခ်ာတိတ္ေလးျပန္ျပံဳးျပလိုက္မွ ခ်စ္ဘို႔ေကာင္းလွတဲ႔ ထိုေကာင္ေလးကို ေခၚခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြ တားဆီးမရျဖစ္ရျပီေပါ့။ ကိုယ္ကအၾကီးဆိုေတာ့ စေျပာရမွာေလ။

‘ေန႔လည္စာသြားစားမယ္ခ်ာတိတ္ (Little Boy)ကိုယ္ေခၚသြားမယ္ လိုက္မလား?’
သူနားလည္မလည္ေတာ့ မသိ Macdonal's ဘက္ကိုလက္ညိဳးထိုးျပီးေျပာလိုက္ပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ႔ဆရာ လိုက္ခြင့္ေပးရင္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။


“လာပါကြာခ်ာတိတ္ေလး”


သူ႕အဂၤလိပ္စကားက ေတာ္ေတာ္နားေထာင္ေကာင္္းတယ္ဗ်။ ၾကားေနက် စလံုးအဂၤလိပ္မဟုတ္။ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း သဒၵါက်က် ၊ ေလယူေလသိမ္း၊ အသံအျဖတ္အေတာက္ သာယာစြာ ျပန္ေျပာတတ္ေသာ ေကာင္ေလးကို ထပ္ျပီး သေဘာက် ရျပန္ျပီ။


ဆိုင္ထဲ စားစရာေတြမွာ၀ယ္၊ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ျပီး စားေသာက္ရင္း သူ႔အေၾကာင္း ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထင္ထားတာထက္ ပိုစိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတယ္ဗ်။ ရိုေသမွဳအျပည့္ပါေသာ ပံုမွန္အမူအရာေလးေတြ၊ ကိုယ့္မ်က္လံုးထဲ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ျပီး စကားေျပာေသာပံုစံကို ခန္႔မွန္းအကဲခတ္ရတာေပ်ာ္သလိုလိုပါ။
နာမည္ ကာရံ၊ ၂၂ႏွစ္၊ ျမန္မာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၊ ျမန္မာျပည္က ခရီးသြားလုပ္ငန္းတစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း သင္တန္းေၾကာင့္ စကာၤပူေရာက္ေနျခင္းပါ။ သင္တန္းသံုးလ ျပီးသြားပါျပီ။ ရန္ကုန္ကို ျပန္ခ်င္ေပမယ့္ သင္တန္းဆင္း လက္မွတ္မရတာနဲ႔ ေခါင္းခဲေနေလရဲ့။ စကားအမ်ားၾကီးမေျပာပဲ စားေသာက္ေနပံုက ဗိုက္ေတာ္ေတာ္ ဆာေနတယ္ထင္တယ္။ ေမးခ်င္ေပမယ့္ မေမးျဖစ္ပါဘူး။


‘၁ရက္ ၂ညေလာက္ ကိုယ့္ကိုျပဳစုဘို႔ လိုက္မလား ခ်ာတိိတ္။ ကိုယ္အင္ဒိုနီရွားက Batam (ဗာသမ္ကၽြန္း) သြားစရာေလးရွိလို႔။ ကိုယ္မင္းကိုတာ၀န္ယူမယ္’


ေကာင္ေလးက်ေနာ့္ မ်က္လံုးအဆံုးေသခ်ာၾကည့္ရင္း စဥ္စားျပီးခဏျငိမ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ဆက္ျပီး
မင္းက ျမန္မာဆိုေတာ့ ဗီဇာလုပ္စရာမလိုဘူးေလ။ ကိုယ္အလုပ္လုပ္ခ်ိန္မင္း ဟိုတယ္မွာေနခဲ့ေပါ့၊ အလုပ္ကမမ်ားပါဘူး။ ဘယ္လိုလဲ အဆင္ေျပလား? ကိုယ္မင္းကို သေဘာက်လို႔ ။


တစ္ေအာင့္ေလာက္ေနမွသူျပန္ေျပာတာက
‘ဟုုတ္..က်ေနာ္လိုက္ပါ့မယ္ဆရာ’
သူ႔သေဘာတုူညီမွဳရလိုက္တာ ဘာေၾကာင့္စိတ္လွဳပ္ရွားမိမွန္းမသိ။ သူကိုယ့္ကို ဘယ္လိုမ်ား ျပဳစုမွာလည္းေလ။
ဖုန္နံပါတ္ယူထား ညေန ၄နာရီ Harbour front MRT မွာကိုယ္ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္ ခ်ာတိတ္။

က်ေနာ္အိမ္ျပန္ထုပ္ပိုးျပီး သူနဲ႔ခ်ိန္းထားတဲ႔ ေျမေအာက္ရထားဂိတ္ကိုသြားပါတယ္။ ဗာသမ္ကိုေရာက္ဘို႔ ၄၀ မိနစ္ေလာက္ အတူတူသေဘာၤစီးသြား၊ အင္ဒိုလ၀က ျဖတ္ဘို႔တန္းစီ၊ အငွားကားေစာင့္ျပီး က်ေနာ္တို႔တည္းမယ့္ ဟိုတယ္ (HARRIES Hotel Batam Center) အေရာက္မွာ နာရီၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ၈နာရီထိုးျပီ။
ဗိုက္ဆာေနျပီလားခ်ာတိတ္ ေရခ်ိဳးျပီးမွ လိုအပ္တာေလးေတြ ၀ယ္ရင္းအျပင္ထြက္စား ၾကမယ္ေနာ္
ဟုတ္ဆရာ မဆာေသးပါဘူး။


အခန္းယူျပီး ေရခ်ိဳးခန္းကို အရင္၀င္လိုက္ပါတယ္။ ေငးရင္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ေနပံုက ကေလးတစ္ေယာက္ လူၾကီးစတိုင္ဖမ္းေနလို႔ ကိုယ္သေဘာက် ျပံဳးလိုက္မိေသး။


Mini Mart မွာလိုအပ္တဲ႔ အသံုးအေဆာင္ေလးေတြ၀ယ္ျပီး ညေစ်းတန္းမွာ အင္ဒိုရိုးရာစာ စားျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ အတြက္ ဇြန္းသုတ္၊ စားစရာနယ္၊ ငါးရိုးႏႊင္ေပးတ့ဲေကာင္ေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပံုမွန္ပါပဲ၊ ကိုယ္ကေတာ့ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ အလိုလိုေပ်ာ္ျပီး သူလုပ္သမွ်ကို ႏွစ္သက္ေနမိတယ္ေလ။ လမ္းေလွ်ာက္ ေငးၾကည့္ ရင္း ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၁၀ ေက်ာ္ေနပါျပီ။


ကိုယ့္အ၀တ္အစားေတြခၽြတ္ အစဥ္တက်ထားျပီး ညအိပ္၀တ္စံု ထုတ္၀တ္ေပးေသာ ထိုေကာင္ေလး အျပဳအမူေၾကာင့္ စိတ္ေတြလွဳပ္ရွားေနတာ အေတြ႔ အၾကံဳမရွိသူလည္းမဟုတ္ ငါ့ႏွယ္ ငတ္ေနလို႔မ်ားလား? ေရခ်ိဳးခန္း၀င္သြားတဲ့ အ၀တ္မဲ႔ ေနာက္ေက်ာျပင္ေလးကို ေငးရင္း စိတ္ေတြႏိုးၾကားလာတာ ေရငတ္သလိုလို လက္ေတြေျခေတြတုန္လာသလိုလို ေရခ်ိဳးခန္းမွာၾကာေနသလိုလို ဘာေၾကာင့္ေလာခ်င္ေနတာလဲ မသိေတာ့။


ပါးျပင္ေလးကိုပထမဆံုးသူ စနမ္းလိုက္တာ သိပ္ေတာ့ထူးျခားမွဳမရွိ။ ျပီးမွလည္ပင္းဂုတ္သား ဒီေနရာမွာေတာ့ သူ႔ရွဴထုတ္လိုက္တဲ့ ေလေႏြးေႏြးရယ္ ႏူးညံ့တဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းသားအထိေၾကာင့္ ၾကက္သီးထ ရင္ဖိုရပါတယ္။ ႏွာေခါင္းထဲက ထြက္လာတဲ႔ ေလေႏြးေႏြးေတြက ကိုယ့္ကိုသာယာေစတာ ေကာင္ေလးအေသအခ်ာသိမွာဗ်။ ေအာက္ပိုင္းကို တျဖည္းျဖည္းဆင္းေနေသာ သူ႔အထိအေတြ႔က ႏို႔သီးေလးေတြမွာ ကိုယ့္စိတ္ေတြလြတ္ေလာက္ေအာင္ သာယာေစတာ ေကာင္ေလးရဲ့လွ်ာပူေႏြးမွဳ အလွဳပ္အရွားေၾကာင့္လား? ကြ်မ္းက်င္မွဳေၾကာင့္လား? ကိုယ္ကပဲ သူ႔လွဳပ္ရွားမွဳတိုင္းကို ရူးသြပ္ တပ္မက္လို႔ပဲလား? အေျဖရွာေနေပမယ့္ ကိုယ့္ႏို႔သီးေတြ ခပ္ဖြဖြကိုက္ခ်လိုက္တဲ့ ေကာင္ေလးရဲ့ သြား အထိအေတြ႔မွာ နာက်င္တာထက္ပိုေသာ ယားက်ိက်ိခံစားမွဳေၾကာင့္ အေျဖမထြက္။ အား ဆိုေသာ္အသံသာ။
ေကာင္ေလး ေမာ့္ၾကည့္လာျပီး ဘယ္မ်က္လံုးတစ္ဖက္ကို မိွတ္ျပလိုက္တာ ကိုယ္ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္း မသိေတာ ့စိတ္လြတ္သြားျပီ။ မ်က္နွာကိုလက္နဲ႔ ဆြဲျပီးေကာင္ေလးပါးစပ္ထဲကို လွ်ာထိုးထည့္လိုက္မိပါတယ္၊ အမွတ္မထင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စလွဳပ္ရွားလိုက္ေတာ့ ေၾကာင္သြားေပမယ့္ အလိုက္သင့္ ျပန္ၾကမ္းလိုက္မွ စိတ္အလိုဆႏက ပိုၾကြလာသလိုပါ။ လက္ကိုအျငိမ္မထား ဟိုပြတ္ဒီထိ လုပ္လိုက္ေသး။ ကိုယ့္ဒုတ္ ကိုကိုင္လိုက္မိမွ အနမ္းကိုရပ္ျပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လန္႔သြားတာ ေသခ်ာသိလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဟာက ေကာင္ေလးေတြ႔ဘူးသမွ်မွာ အၾကီးအရွည္ ထိပ္တန္းစရင္းျပဳစုမယ္ဆို ပါကိုပါရမယ့္အရြယ္အစားပါ။ ဒီတစ္ခုဟာလည္း ကိုယ့္ကို ယံုၾကည္မွဳ အျပည့္အ၀ရွိေစတာ။


‘ဟိုက္၊ နည္းတာၾကီးမဟုတ္ဘူး’
ေျပာလည္းေျပာ ေသခ်ာေစ့ေစ့ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ရွက္ရပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူပါးစပ္ထဲကိုထည့္လိုက္မွ အရွက္ေတြအစား သာယာမွဳေတြ တိုး၀င္လာတာ ေကာင္ေလးသိေနျပီးသားလား။ ပူေႏြးမွဳ တစ္ခုတည္းမဟုတ္ လွ်ာ၏ အလွဳပ္အရွား ၊ ညင္သာႏူးညံ့ေသာ အထိအေတြ႔မ်ားစြာ ခံစားရန္ ကိုယ္ခံႏိုင္ရည္ လိုအပ္ေသးတာ သေဘာေပါက္လိုက္ပါတယ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အာေခါင္ထဲ အေရာက္မ်ိဳလိုက္တိုင္း အရသာထူးလြန္းေသာေၾကာင့္ ျပီးခ်င္ သလိုလိုေတာင္ျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီေလာက္ လုပ္တတ္တဲ႔ ေကာင္ေလးကို အံ့ၾသရသလို၊ တစ္ဖက္မွာ သူအေတြ႔အၾကံဳကို မနာလိုစိတ္ေတြ ျဖစ္ရျပန္ေရာ။ ဘယ္သူေတြကိုမ်ား ဒီလိုေတြ ……….


ဥေတြ လ်ွာဖ်ားေလးနဲ႔ ကစားေပးေနတာလား၊ လ်က္ေပးေနတာလား ေပါင္ၾကားထဲ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ထိလာေသာ အရသာက ယားသလိုလို၊ ေကာင္းသလိုလိုနဲ႔ စိတ္ကိုအလိုမက်ျဖစ္ေစတာလား။ အဓိကေနရာခ်န္ျပီး မလိုအပ္တေတြ လုပ္ေနသူလို႔ ေျပာပစ္လိုက္ရင္ေကာင္းမလား? အလိုလည္းမက် ေကာင္းလည္းေသမေလာက္ ေကာင္းေနတာ ဘယ္လိုေအာင့္ျပီး ခံစားရမလဲမသိ။ ေပါင္သား၊ ဒူးရည္ေတြ ခပ္ဖြဖြကိုက္ရင္းလ်က္ရင္းနဲ႔ ေျခမအေရာက္မွာေတာ့။ ထျပီးဘယ္လိုလုပ္သလဲ ၾကည့္မိပါျပီ။


ေျခမကို ငံုရင္း သြားၾကီးေတြနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းကိုက္၊ ေျခေခ်ာင္းၾကားေလးေတြကို လွ်ာနဲ႔လ်က္ေနတာ အသည္းထဲထိေအာင္ ယားျပီး စိတ္ေတြ ရွိသမွ်အားကုန္သံုး ထိန္းေနရတာမလြယ္လွ။ အားရိွပါးရွိ ေဆာင့္ျပီးရင္ခြင္မွာ အသက္ရွဴခက္ေလာက္ေအာင္ တင္းတင္းဖက္ထားလွ်င္ေကာ?ဘယ္လို လုပ္ေနတာလဲ ေကာင္ေလးရာ၊ ကိုယ္မေနတတ္ဘူးကြာ အား၊ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုအႏုသုခေၾကာင့္ ေသၾကေၾကးဆိုလွ်င္ ကိုယ္ေသပဲ ေသလိုက္ပါရေစ ခ်ာတိတ္ေလး။


အစြပ္စြပ္လိုက္ေတာ့ ခ်ာတိတ္။ ကိုယ္မင္းလုပ္တာေတြ ေကာင္းလြန္းလို႔ မခ်ရပဲ ေသသြားရင္ ႏွေမ်ာလို႔ ျမန္ျမန္လုပ္မယ္။
အစြပ္ယူဘိုကုတင္ေအာက္ဆင္းသြားေသာ သူေနာက္လိုက္ရင္း စားပြဲးနားမွာ သူ႔ကိုခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။ အရည္ဘူးထဲက အရည္အရင္ညစ္၊ ကိုယ့္ပစည္းလိမ္းျပီးမွ အစြပ္စြပ္ေပး၊ ျပီးမွ ရြဲေနေအာင္ အတံၾကီးၾကီးေပၚ ေလာင္းခ်လိုက္တယ္ကြ။
နံရံကိုမ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ ရပ္ေစျပီးေတာ့ဖင္သားေတြကို နယ္ေပးလိုက္ ေျခေထာက္ကား ခါးေကာ့ခိုင္းျပီး လက္နဲ႔ေတ့ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္လိုက္ပါတယ္။ မ၀င္ပါ။ လြဲသြားေလရဲ့။ဘယ္၀င္မလဲဗ်ာ ကိုယ့္ဆိုဒ္က Large ေတာင္မဟုတ္ Extra Large ေလ။ ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ ့တစ္ခ်က္တည္းမွာ အားနည္းနည္းထည့္ ေဆာင့္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ ေကာင္ေလးရဲ့ေအာ္သံဟာ နာက်င္မွဳေၾကာင့္လား သာယာမွဳေၾကာင့္ လားအေျဖမရွာအား၊ ဒါေတာင္နည္းနည္းေလးပဲ၀င္ေသးတာ၊ ဖင္သားေတြဆုပ္ကိုင္ရင္း မလွဳပ္ရွားပဲ ခဏနားျပီးမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတစ္ခ်က္ အားထည့္ရင္း အဆံုးထိ၀င္ရန္တစ္ခ်က္ ၾကမ္းလိုက္ႏုလိုက္ေဆာင့္တာ တစ္၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္၀င္သြားျပီဗ်ာ ။ က်ပ္လည္းက်ပ္ ေကာင္းလည္းေကာင္းေပမယ့္ က်င္တာေလးတစ္ခုက သူ႔အေပါက္ေလးေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္္။ ေကာင္ေလးညင္းသံေလးေတြက တိုးလိုက္ က်ယ္လိုက္နဲ႔ နားထဲမွာၾကားရတာ အရမ္းေကာင္းလွတယ္ဗ်ာ ။ ကိုယ့္ေပါင္သားေတြ ကိုင္ရင္း နံရံကိုမွီထားတဲ႔ သူ႔ပံုစံေလးဟာ တကယ္ကိုဆြဲေဆာင္မွဳ အျပည့္ပါ။


Sir,Don’t stop right there. I beg you. Please move yours harder.


သူ႔ေတာင္းဆိုမွဳေတြက စကားလံုးလွလ၊ွ အသံထြက္ ပီပီသသေအာက္မွာ ျပင္းျပေသာဆႏအလံုးအရင္း ေပ်ာ္၀င္ျပီး ကိုယ့္အၾကားအာရံုေၾကာကေန လွဳပ္ရွားခ်င္စိတ္ကို ခ်က္ခ်င္းအၾကိဳးသက္ေရာက္ေစပါတယ္။ အား အဆံုးထိ တစ္ခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္း ထိုးထည့္လိုက္ျပီ။ အရမ္းမိုက္တဲ့ အရသာဟာခံစားဘို႔မ်ားလြန္းလို႔ မႏိုင္မနင္း ျဖစ္လိုက္ေသးတယ္ဗ်။ ေလ၀၀ရွဴရင္း အားဆိုျပီး ေအာ္လိုက္မွ ေနသာအဆင္ေျပသြားတယ္ဗ်ာ။


တစ္ခါတစ္ခါေကာ့ေပးရင္းနဲ႔ ကိုယ့္အေဆာင့္ကိုျပန္ခံေပးတာ အရမ္းေကာင္းတဲ႔ခံစားမွဳေတြပါပဲ။ ေကာင္ေလးရဲ့ က်ပ္တည္းေႏြးေထြးတဲ႔ အထိအေတြ႔၊ ညင္းညဴသံ၊ ခိုးခိုးၾကည့္တဲ႔သူ အၾကည့္ေတြ၊ သူ႔ခါးသိမ္ ကိုင္ေဆာင့္ေနရင္း စိတ္ထဲတစ္လွပ္လွပ္ခံစားမွဳေတြက ကိုယ့္ရင္ထဲကေန လိုလိုလားလားနွစ္ႏွစ္ကာကာ အၾကိဳက္ေတြ႔ေနတာ မဆိုစေလာက္ေညာင္းလာမွ ၾကာေတာင္ၾကာေနျပီလား ဆိုတဲ႔အေတြးေတြ ၀င္လာပါတယ္။ အမွန္တကယ္ဆို ေညာင္းတာက နည္းနည္း ေကာင္းတာက အတိုင္းထက္လြန္ပိုတာဗ်။ အသည္းယားစရာေကာင္းလြန္းတဲ႔ ေကာင္ေလးအမူအရာေတြေၾကာင့္ သူ႔နားကို ပါးစပ္ထဲထည့္ျပီး နားေပါက္ထဲလွ်ာ ထိုးထည့္လိုက္မိပါတယ္။ သူ႔လက္ေတြကလည္း ကိုယ့္တင္ပါးကို သူ႔ဘက္ေဆာင့္ခ်ဘို႔ အားေပးလ်က္ေပါ့။


ရုတ္တရက္ ေကာင္ေလးကုန္းခ်လိုက္မွ ကိုယ္တို႔ဆက္ႏြယ္မွဳ အရသာ တမ်ိဳးေျပာင္းသြားတယ္ေလ။ ကိုယ့္ဥေတြကို လက္လွမ္းလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ထဲကေန ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ကုန္ခမ္းသြားသလိုလိုပါ၊ မရဘူး ထိန္းထားရမွာပဲ၊ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကိုေနွးပစ္ရင္း အထြဋ္ထိပ္ေရာက္ကမ္းကပ္ဘို႔ အခ်ိန္ဆဲြေနဆဲပါ၊ ၀တယ္ဆိုတာ ရွိရိုးလား ဒါမ်ိဳးမွာ၊ ေျပာပါဦး ခ်ာတိတ္ရ မင္းက အရမ္းမိုက္ေနတာ အရမ္းေကာင္းေနတာကိုးကြ။ ဖတ္.. ဖတ္ ဖတ္ ကိုယ့္ရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ေကာင္ေလးရဲ့တင္ပါးနဲ႔ ေတြ႔လိုက္တိုင္းမွန္မွန္ကန္ကန္ ထြက္လာတဲ႔ အသံကလည္း ပ်ံ႕လြင့္ေနေသး။ သူအိုးကိုယ့္ဘက္ကို အားပါပါ ခပ္နာနာေလး ျပန္ေပါက္လိုက္ခ်ိန္တိုင္း အဆံုးထိ ၀င္သြားတဲ႔အတံဆီက သာယာတဲ႔ခံစားခ်က္ေတြဟာ ဒီစာေလာက္နဲ႔ေတာ့ မဖြဲ႔ေလာက္ဘူးဆိုတာ ခ်ာတိတ္ကို သိေစခ်င္ပါတယ္။


အာရံုေၾကာေတြရဲ့ လွဳံ႕ေဆာ္မွဳေတြ၊ ပိုပိုအားရစရာေကာင္းလာတဲ႔ အေပးအယူ အထိအေတြ႔မ်ား၊ ႏူးညံ့ပူေႏြးေသာ ခ်ာတိတ္ေလးရဲ့ အတြင္းဘက္ ၾကြက္သားနံရံ ညွစ္ယူမွဳေတြ၊ သုခခံစားမွဳအက်ိဳးအဆက္အျဖစ္ ထြက္ေပၚလာတဲ႔ အသံပလာမ်ားစြာဟာ ကုိယ့္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မွဳစြမ္းကို တျဖည္းျဖည္းတိုက္စားလ်ွက္ အရံွဳးေပးေစခ်င္ေနျပီ။ ကိုယ္အရွံဳးခံလိုက္ရမလား ? တင္းခံနိုင္သမွ် အားတင္းလွဳပ္ရွားရမလား ဆံုးျဖတ္ရခက္ေနခ်ိန္ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာကို အၾကည့္တစ္ခ်က္ပို႔လိုက္ပါတယ္။ အရမ္း သာယာေနေသာမ်က္လံုးမွာ ေမွးေမွးျပီး အသက္၀၀ ရွဴေနပံုတို႔ေၾကာင့္ ထိန္းခ်ဳတ္မွဳဆည္က်ိဳးသြားပါျပီ။


ကိုယ့္ဒုတ္ထြားေသြးေၾကာအတြင္းမွ အာရံုေၾကာသို႔ သာယာေသာခံစားမွဳ လိွဳက္ကနဲတက္လာၾကတာ လံုး၀အမုိုက္စားပါ။ဟင္း ဟင္းအသံထြက္တစ္ခုတည္းမဟုတ္ အရွိန္မ်ားႏွင့္ တစ္စက္ခ်င္းပန္းထြက္လာေသာ အရည္ခၽြဲစက္မ်ားသည္လည္း နွလံုးခံုသံနွင့္အတူ ခ်ာတိတ္၏လွ်ိဳ႔၀ွက္ထားေသာ အတြင္းပိုင္းဆီသို႔၊အားပိုပါေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားစြာႏွင့္အတူ ကိုယ့္ကိုေခၚေဆာင္သြားသည္မွာ အသက္ရွဴရန္ပင္ ခဏတာ ေမ့သြားေစပါတယ္။ ပန္းထုတ္လိုက္ေသာတုန္ခါမွဳတိုင္းကို အားရပါရ ညွစ္ခ်ေပးေသာေကာင္ေလး အတြင္းသား ေႏြးေႏြးမ်ားေၾကာင့္ အရသာ ပိုေကာင္းတာ ၀န္ခံပါရေစ။အစက္ တစက္မွမက်န္ေစရန္ ေကာင္ေလးအတြင္းသို႔ အဆံုးထိနွစ္ေပးလိုက္တာ အခ်ိန္ၾကာသလားမသိေတာ့၊ အေပးေတာ္ေတာ္ ေကာင္းေသာ ခ်ာတိတ္ေလး လူးလြန္လာမွ အသိစိတ္၀င္ကာ ခ်ာတိတ္ပါး မေဖာင္းတေဖာင္းေလးကို နမ္းလိုက္မိတယ္ဗ်ာ။ ကိုယ့္ဟာကို ေကာင္ေလးအတြင္းမွ ထုတ္ပစ္လိုက္ဘို႔ နွေျမာေနမိတာ ဘာေၾကာင့္လဲ?။ ေသခ်ာတာက ထပ္လိုခ်င္ေနဦးမယ္ဆိုတာပါပဲ ကိုယ့္ေနာင္ေတာ္လည္း နည္းနည္းေပ်ာ့သြားသည္မွအပ မာန္ဖီေနဆဲ အေၾကာမ်ားေသြးျပည့္ေနဆဲ သန္ဆဲမာဆဲေလ။ ေနာက္တစ္ခ်ီ ျပန္လုပ္လိုက္ရံုေပါ့။


အစြပ္ေသခ်ာျပန္ျဖဳတ္ေပးျပီး ကိုယ့္လက္ကိုင္ဆဲြ ရင္းေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေသခ်ာေလးျပန္လည္သန္႔ရွင္းရန္ လုပ္ကိုင္ေပးေနေသာ ေကာင္ေလးပံုစံကို ၾကည့္မ၀ ႏွစ္သက္စိတ္ေတြ မသိစိတ္နဲ႔ အသိစိတ္ထဲျဖစ္ေပၚေနတာတစ္မ်ိဳး၊ ေကာင္ေလး၏ အျပဴအစုကိုခံစားရဘူးေသာ၊ ခံစားရဦးမည့္ငနဲသားေတြကို မနာလိုစိတ္ေတြျဖစ္ေနတာကတစ္မ်ိဳး၊ ေကာင္ေလး အျပဳအစုကို ပူမိုင္ယူထားခ်င္ေသာ အတစိတ္ကတစ္မ်ိဳး စသျဖင့္ ကသိကေအာင့္ ျဖစ္ေနတာ ခ်ာတိတ္ေလး သိေစခ်င္သလို ရိပ္မိမွာလည္းစိုးရိမ္ပါတယ္ဗ်ာ။


ကုတင္ေပၚကိုယ့္ကို ေမွာက္ခိုင္း၊ ဆီေတြေလာင္းရင္း ႏွိပ္နယ္ေပးတာ အားပါ ထိမိရံုမဟုတ္။ က်စ္လစ္ေသာကိုယ့္ခႏာ အေၾကာမ်ားေျပေစရန္ ေစတနာပါပါ နိွပ္နယ္ေပးေနသည္မွာ ေကာင္းလြန္းေသာေၾကာင့္ ဘယ္အခ်ိန္က အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ကိုပင္ မသိလိုက္ေတာ့ပါ။ အိမ္မက္ေတာင္ ထိုညက အရမ္းလွေနခဲ႔သည္ေလ။
တစ္ေရးႏိုး ဖုန္းနာရီၾကည့္မွ မနက္ ၆နာရီထိုးေနျပီ။ ေဘးနားမွာ အသက္မွန္မွန္ရွဴ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကိုယ့္ခ်ာတိတ္မ်က္ႏွာေလးက ပကိ္ၾကည္လင္ျပီး ငယ္ရြယ္ဂုဏ္ေလးနဲ႔လွပေနတာ ဘာကိုေက်နပ္မွန္းမသိပဲ ျပံဳးလိုက္မိပါတယ္။


အိပ္ရာထ ေရခ်ိဳးခန္းအသြား ေကာင္ေလးအိတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အားနာေပမယ့္ အရမ္းစိတ္၀င္စားတာမို႔ ႏိုင္ငံကူးစာအုပ္နီနီေလး၊ E Visa ၊ ေလယဥ္လက္မွတ္ ေတြၾကည့္လိုက္တယ္ဗ်ာ။ဟာဗ်ာ ကိုယ္ ဂရုနာသက္ စိတ္ထိခိုက္မိတာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔ ခ်ာတိတ္ကို ၾကည့္မိလ်က္သားျဖစ္သြားပါတယ္။
ေနာက္ ၄ရက္ဆို ေလယဥ္လက္မွတ္ သက္တမ္းကုန္ ျပီး ဗီဇာက ၁ ပတ္အတြငး္ သက္တမ္းကုန္ေတာ့မွာ၊ ေနာက္တစ္ရြက္က က်န္ေနေသးတဲ႔ သင္တန္းေၾကးသြင္းရန္ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ေအာက္စာပုိက္မွာေတာ့ သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ကုိ သင္တန္းေၾကးသြင္းျပီးမွ ထုတ္ေပးမယ္ ဆိုတဲ႔ ေက်ာင္းတံဆိပ္ပါတဲ႔ စာရြက္ပါ။


ခ်ာတိတ္ေလးနဲ႔ ဗာသမ္၊ အင္ဒိုနီးရွားမွာ၂ည၃ရက္ေနျပီး စကာၤပူအျပန္လမ္း ေလွေပၚေရာက္ေတာ့ စလံုးေဒၚလာ ၄၀၀ နဲ႔ မုန္႔ဘိုး ၂၀၀ ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့၀မ္းသာလွတဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ သုတ္ေပးရင္းကိုယ္လည္း ဘာေၾကာင့္မသိပဲ အလိုလို မ်က္ရည္က် လိုက္ေသးတယ္ကြ။အဲဒီညက MAI ေနာက္ဆံုးေလယဥ္နဲ႔သူ ရန္ကုန္ကို ျပန္သြားခဲ႔ပါတယ္။


ေေေနာက္ ၃ႏွစ္ၾကာျမန္မာျပည္ကို အလုပ္ကိစၥ လာျဖစ္ေတာ့ ျပန္ေတြ႔ျဖစ္ၾကေသးတယ္ဗ်။ ခ်ာတိတ္က ပိုေတာင္ ေခ်ာျပီး အလုပ္အကိုင္ေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေနပါျပီ သူအျပဳအစုလည္း ပိုေကာင္းလာတယ္ေလ ။ သူနဲ႔ အဆက္အသြယ္ အျမဲလုပ္ရင္း သူ႔အျပဳအစုကို တစ္ခါတစ္ေလ တမ္းတမိတာ ကိုယ္၀န္ခံပါရေစ။ သူ႔ေလာက္ေကာင္းျပီး ေတာ္တဲ႔ခ်ာတိတ္ မေတြ႔ဘူးေတာ့ လိုလည္း လိုခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ၊ ရန္ကုန္ကို ျပန္လာျဖစ္ဦးမွာပါ ခ်ာတိတ္ေလး။


Thanks,
ကာရံညီညီ


(စာေရးသူညီေလး တစ္ေယာက္ေရးသားထားေသာ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ျဖစ္ျပီး သူ႕နာမည္မွာ သူ႕ကိုယ္ပိုင္ FB Page ကို လင့္ခ္ခ်ိတ္ေပးထားပါတယ္)

No comments: