ထင်းရှူးမြိုင်မှ ညတစ်ည

ထင်းရှူးမြိုင်မှ ညတစ်ည

ထင်ရှူးပင်လေးတွေ ၀ိုင်းပတ်နေတဲ့ အေးမြမြလေများဝန်းရံထားသော တောင်ပေါ်မြို့လေးတစ်မြို့ကို ကျွန်တော်ဧည့်သည်အဖြစ် ရောက် ရှိနေပါတယ်။ နေ့ခင်းတွေမှာ မပူမအေးအနေတော် နေထိုင်လို့အဆင်ပြေလှသော်လည်း ညပိုင်းမှာတော့ အတော်အေးတယ်။ ညဦးပိုင်း  သည်မြို့လေးကို ဆိုက်ရောက်ခဲ့သောကျွန်တော် ရာသီဥတုရဲ့ တိုက်တွန်းမှုကြောင့် မြို့အစွန်နားက တည်းခိုခန်းအသေးစားလေးမှာ အမြန်ဝင်နားလိုက်ရတယ်။

တည်းခိုခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပေးတဲ့ လူကြီးကတော့ ဆက်ဆံရေးကျဲတယ်ဗျ။ တံခါးကို ဝင်သာရုံဖွင့်ပေးပြီး ကျွန်တော့်အထုပ်အပိုးတွေကို လည်း ဂရုတစိုက်ယူဆောင်ပေးခြင်းမရှိ။ မျက်နှာမှာအပြုံးမရှိတဲ့ ခပ်ရွယ်ရွယ်မိန်းမကြီးက အေးစက်စက် နို့တစ်ခွက်နှင့် အသင့်စား ပေါင်မုန့် နည်းနည်းကို ညစာအဖြစ်ကျွေးပါတယ်။

စားသောက်ပြီးတဲ့အခါမှာ ရှေးဟောင်းလှေကားထစ်များမှတစ်ဆင့် ကျွန်တော့်အခန်းရှိရာကို တက်လာရတာပါ။ နံရံနားက မီးလင်းဖို အပူကြောင့် အခန်းတစ်ခုလုံးအေးနေမှန်း သတိထားမိရကာ သစ်သားကြမ်းပြင်များဟာလည်း ခြေသံခပ်ပြင်းပြင်းဖြင့် လျှောက်နင်းလိုက် လျှင် ကျွံကျတော့မည့်ဟန်။ ပင်ပန်းနေတာကြောင့် ဘာမှလုပ်မနေတော့ဘဲ အဝတ်တွေအမြန်လဲလှယ်လိုက်ပြီးနောက် ခုတင်ဘေးမှ တွေ့တဲ့စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုဆွဲကိုင်ကာ အိပ်ယာထဲဝင်ခဲ့လိုက်တော့တာပေါ့။

စာအုပ်က လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်၂ဝလောက်က အသုံးပြုခဲ့တဲ့ မြို့လေးရဲ့ လမ်းညွှန်စာအုပ်လေး။ ပထမစာရွက်ကိုလှန်ကြည့်လိုက်တော့ စာအုပ် အစွန်းနားမှာ 'မိုးမခ တည်းခိုခန်း' ဆိုတဲ့ တံဆိပ်လေးနှိပ်ထားပါတယ်။ နှစ်များစွာအတွင်း ထူးဆန်းမှုအကြောင်းအရာများစွာ  ဖြစ်ပျက် ခဲ့ကြောင်း၊ ပြီးတော့မယုံနိုင်ဖွယ် ကိစ္စလေးတွေဖြစ်သွားခဲ့တဲ့အကြောင်း ကျွန်တော့်အရင် တည်းခိုမိသူများက စာအုပ်လေးရဲ့ နောက် ကျောဖက်မှာ မှတ်ချက်တိုလေးတွေ ရေးသွားတာကို ဖတ်ရတာကြောင့် မနက်ကျမှ တစ်ယောက်ယောက်ကို စပ်စုကြည့်ရမယ်။ အခု လောလောဆယ်တော့ မီးလုံးကိုမှိတ် အလျင်အမြန်ကိုပဲ အိပ်မောကျသွားမိတယ်ဗျာ။

အချိန်နည်းနည်းကြာသွားပြီးနောက်မှာ ကျွန်တော်လန့်နိုးလာခဲ့ပါတယ်။ ပထမ ကျွန်တော်ဘယ်နေရာကို ရောက်နေခဲ့မှန်း သေချာမသိပါ။ နှင်းတွေဖွေးနေအောင်ကျနေတဲ့ တောင်စောင်းတစ်ခုကနေ မီးရောင်မှိန်မှိန်လင်းနေတဲ့ အခန်းလေးရှိရာ အားတင်းပြီး လျှောက်လှမ်းနေ တာ မရမက။ မျက်လုံးများဖွင့် လှိုက်မောစွာ အသက်ရှူပြီး ဟိုသည်ကြည့်မိတော့မှ အိုဟောင်းနေသော တည်းခိုခန်းလေးရဲ့ အခန်းတစ်ခု ထဲက ခုတင်ပေါ်မှာမှန်း ပြန်သတိကပ်မိရသည်ပဲ။ ပြန်အိပ်မပျော်သေးတာနဲ့ အသာငြိမ်ပြီး လှဲနေစဉ်ခဏ ပြတင်းကနေဝင်လာတဲ့ အလင်း မဟုတ်တဲ့ ပြတင်းပေါက်ထောင့်တွေ တံခါးမကြီးထောင့်တွေကနေ အလင်းစက်တွေစုစည်းပြီး လင်းထိန်လာတယ်။ ကျွန်တော်ဖြင့် အ တော်အံ့သြသွားချက်များ အာရုဏ်တက်တာမြန်လှချည်လား ဒီတစ်ခါပေါ့။ ရုတ်တရက် အခန်းထဲ ရေးခဲတုံးတွေ ရောက်လာသို ကျောထဲ ကစိမ့်ကနဲဖြစ်သွားရတာကြောင့် မွှေးပွစောင်ကို ရင်ဘတ်ဆီဆွဲခြုံလိုက်မိတယ်။

အလင်းစက််တွေ တဖြည်းဖြည်းစုသွားပြီးနောက် အလွန်လှပသော ချစ်စရာကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပုံသဏ္ဌာန်ဖြစ်တည် လာပါတယ်။ ကြောက်လန့်မှုကြောင့် မလှုပ်မရှားနိုင်ဖြစ်သွားတဲ့ ကျွန်တော် ကောင်ချောလေးကို မြင်ရ ချိန်မှာတော့ ကျေနပ်မှုကြောင့် သိပ်မကြောက်တော့ပါ။ သူ့တကိုယ်လုံးမှာ အလင်းတွေဖျာနေခြင်းကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်အစိတ် အပိုင်းတိုင်းကိုကျွန်တော် မြင်နေရတယ်။ ဒီအခန်းထဲကို ကျွန်တော်ဝင်လာခဲ့ဟန်အတိုင်း သူလျှောက်လှမ်းလာပြီး အရာရာကို လိုက်လံစစ်ဆေးနေသည်လားမသိ တစ်ခုခုကို ရှာနေ ဟန်။ သူဝတ်ဆင်ထားသည်က ကျွန်တော်တို့ ဒယ်ဒီတွေခေတ်ကလို ဘဲလ်ဘောင်းဘီ ၊ ကော်လံခပ်ကြီးကြီး ရှပ်အကျႌလက်ရှည်နှင့်။ ဒါတွေကိုမြင်ရတော့ တစ်ခါက ကြားဖူးနေရတဲ့ ပုံပြင်လေးကိုပြန်သတိရမိပါတယ်။ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ 'ပြည့်စုံ'နှင့် 'ရဲလှိုင်ဘွား'တို့အကြောင်း။ ဟုတ်တယ် ဒီကောင် လေးက ပြည့်စုံဆိုတဲ့ကောင်လေးဝတ်ဆင်ထားတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ အဲဒီနောက် အဝတ် တွေကို စချွတ်နေတာကိုမြင်ရချိန် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းအခန်းထဲလာလုပ်နေတယ် ခံစားရပေမဲ့ မျက်ဝန်းများကိုတော့ မှိတ်မပစ်မိပါ။

သူ့မညီမညာအဝတ်အစားတွေကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းချွတ်တော့ အမွှေးအမျှင်မရှိ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို တွေ့ရသလို အောက်ပိုင်း ဘောင်းဘီတွေ ကိုဖယ်ရှားပြန်တော့ ချက်ကနေ ဆီးစပ်အထိ အမွှေးအမျှင်တန်းလေးက ၅လက်မလောက်ရှိတဲ့ ခပ်ပျော့ပျော့ -ိင်တံတစ်ချောင်းမှာ အဆုံး သတ်ရော။ နောက် အိပ်ယာဆီလှမ်းလာပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုလှဲချလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ဘေးကိုရွှေ့ပေးလိုက်ပေမဲ့ အကွာအဝေးက သိပ်မရှိ။ မွေ့ယာပေါ်ဝယ် ပျော့ပျော့ပျောင်းပျောင်း လှဲလျောင်းနေတဲ့ သူ့ကို ကျွန်တော့်နံဘေးမှာ အနီးကပ်တွေ့နေရပါတယ်။

 အစတုန်းကကြောက်လန့်နေခဲ့တာ အသားကုန်၊ အခုတော့လည်း ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စိတ်တွေရင်ထဲ အပြည့်ပါ။ သူ့အသွင်အပြင်က အလွန်တရာ ရင်ခုန်ဖို့ကောင်းနေတာကြောင့်ရော Sexy အလွန်အမင်းဖြစ်ကာ ကျွန်တော့်ဘေးမှာလှဲလျောင်းနေတာများ ကြည့်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားမှ ညီဘွားက တဖြည်းဖြည်းမာလာတယ်။ ဒီတော့လည်း ညာဘက်လက်ကလေးနှင့် အသာကိုင်ပြီး စတင်အလုပ် လုပ်ရတော့တာပေါ့။ မြင်နေရတဲ့ကောင်ချောလေးကလည်း ထို့အတူ သူ့ရွှေနီငှက်ပျောကို ကိုင်ရင်းဆွနေတာ ကြည့်နေရင်း ကြည့်နေရင်း မိုးပေါ်ထောင်လာတော့ ရလက်မနီးပါးရှည်လာပါရော။ သည်အချိန်ကြောက်စိတ်ဆိုတာကို လာမေးရင်တော့ ရင်ထဲမရှိတော့ဘဲ အဲဒီနေရာ မှာ စိတ်လှုပ်ရှားရင်ခုန်မှုတွေအစားထိုးကာ သာသာယာယာပဲ သူ့လှုပ်ရှားမှုကိုကြည့်နေဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော့်လက်တွေက သူ့ခန္ဓာကိုယ် ကို ထိကိုင်ဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ လေကိုသာထိုးဖောက်သွားပါရော။`

အမွှေးအမျှင်မရှိ ကောင်ချောလေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်ရင်လာပြီးနောက် ရွှေနီကြီးကနေ အရည်ဖြူပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းထုတ် လိုက်တာ သူ့ဦးခေါင်းပေါ်တောင် ကျော်သွားပါရဲ့။ အဲဒါပဲ. ...အဲဒါပဲ..... ကျွန်တော်လည်း မျက်လုံးများကိုမှေးမှိတ် လက်ကို ခပ်သွက် သွက်လှုပ်ရှားကာ ဗိုက်သားများပေါ် မထုတ်ရတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ အရည်ပျစ်တွေကို အားရစွာ ပန်းထုတ်လိုက်မိပါတယ်။ စက္ကန့်အနည်းငယ် ကြာမှ မျက်ခွံများကို ပင့်ကြည့်လိုက်ရာမှာတော့ အခန်းထဲ ဘယ်သူမှမရှိ ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲဗျ။

အိပ်ယာပေါ်မှ ကျွန်တော်ထရပ်လိုက်ကာ အခန်းမီးကို ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ တစ်ရှူးစက္ကူဘူးရှာကာ ဗိုက်သားပေါ်နဲ့ တခြား ကိုယ်ခန္ဓာ အစိတ်အပိုင်းတွေကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတယ်။ ကျွန်တော့်ကောင်ချောလေးပေါ်လာတဲ့ အခန်းထောင့်ကို သေသေချာချာ စစ်ဆေးကြည့် တော့ ဘာအပေါက်မှမရှိ နံရံကြီး သက်သက်သာ။ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း မနက် ၃နာရီထိုး နေပြီမို့ အိပ်ယာဆီပြန်လာခဲ့ပြီး ခပ်ကြောင်ကြောင် အိပ်မက်တစ်ခုကိုများ မက်ခဲ့သလားတွေးမိရပါတယ်။ ကျွန်တော်လှဲလျောင်းခဲ့တဲ့နေရာရဲ့ ဘေးက ခေါင်းအုံးဆီကြည့် လိုက်တော့ အရည်ပျစ် အစက်အပြောက်များစွာ။ အဲဒါတွေအား ငုံ့နမ်းရင်း အချို့ကို လက်ချောင်းနှင့်တို့ ပါးစပ်ထဲထည့်ကြည့်ဖြစ်တာ ကျွန်တော့်ဟာ မဟုတ်ကြောင်း သေချာသွားပါတယ်။ ဒီလောက်ဝေးဝေး ကျွန်တော်မပန်းထုတ်နိုင်ဘူး။ ရုတ်တရက် အလည်လာတဲ့ ရွှေဧည့်သည်လေး ပန်းထုတ်သွားခြင်းသာ။ နံရံက မီးကိုပိတ် သက်ပြင်းမောကို ဟူး ကနဲချကာ အိပ်ယာပေါ်လှဲလျောင်းပြီးနောက် နှစ်ခြိုက်စွာ ကျွန်တော် အိပ်ပျော် သွားရပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်နိုးထလာချိန်မှာတော့ နေရောင်ခြည်က အခန်းပြတင်းကို ကျော်ဖြတ်လျက် တစ်ခန်းလုံးကို တောက်ပေနေဖို့ အလင်းပေးထား ပါတယ်။ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ရှင်းလင်းစွာမြင်မက်ခဲ့သော အိပ်မက်အကြောင်း ခေါင်းထဲရောက်လာချိန် နံဘေးက ခေါင်းအုံးကို ကြည့်မိ ပြန်တယ်။ ခြောက်သွေ့နေသော အရည်ကွက်အချို့။

နောက်တစ်နေ့ရဲ့မနက်ခင်းဟာ တည်းခိုခန်းလေးကို ပိုပြီးတောက်ပနေစေသလားပဲ။ အရသာအလွန်ကောင်းမွန်တဲ့ နံနက်စာကိုစားသုံးပြီး ပြန်တော့ အာရုံထဲ မနေ့ညအဖြစ်အပျက်ကရှိနေဆဲ။ ယုတ္တိဗေဒနည်းလမ်းအရတော့ ဒါဟာ အိပ်မက်တစ်ခု။ ဒါပေမဲ့ ခြောက်သွေ့နေတဲ့ ဟိုဟာတွေကရော မသေချာလိုက်တဲ့အရာပါ။ အရာအားလုံး အစိတ်အပိုင်းတွေ ဆက်စပ်နေရတဲ့ Puzzle ပစ္စည်းတစ်ခုအလား။

x           x           x

အလုပ်အကိုင်သဘာဝအရ ရက်အနည်းငယ်အားလပ်ရက်ရပြန်တော့ မြို့လေးသို့ပြန်လာကာ အရင်က တည်းခဲ့တဲ့အခန်းမှာပဲနေပြီး တစ် ခုခုကို ဆုံးဖြတ်ချက်ချဖို့ ကြိုးစားမိပြန်တယ်။ အလုပ်ကိုသေချာလုပ် ရက်သတ္တပတ်နောက်ဆုံးရက်တွေမှာ တည်းခိုနေကျအခန်းမှာပဲ တည်းရဖို့ ကြိုးစားဖြစ်ပါတယ်။

အလုပ်တွေပြီးဆုံးသွားတဲ့ သောကြာနေ့ညတစ်ညမှာ မြို့လေး ရဲ့တည်းခိုခန်းငယ်ဆီပြန်လာဖြစ်ပါတယ်။အစဦးရောက်ကာစတုန်းကလို ရာသီဥတုမဆိုးတော့ဘဲ မျှတနေပါရဲ့။ ညစာစားဖို့ စားသောက်ခန်းထဲဝင်လိုက်ချိန်မှာတော့ ဧည့်သည်နှစ်ဦးသည်လည်း ရောက်ရှိစား သောက်နေကြတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ အရာအားလုံးဟာ သာမန်အတိုင်းပါပဲ။ ကျွန်တော်ကသာ သောက်ရူးအိပ်မက်တစ်ခုမက်ပြီးတော့ အချိန်တွေဖြုန်းသလိုဖြစ်နေတာ ဖြစ်မယ်။

 သည်တည်းခိုခန်းပတ်ဝန်းကျင်လေးက မဆိုးပါဘူး။ တောအုပ်လေးတစ်ခုနှင့် ဆက်စပ်နေတော့ အညောင်းအညာပြေ လမ်းလျှောက် လို့ရပါရော။ ကျွန်တော်တို့ ညစာစားသောက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ အချင်းချင်းမိတ်ဆက်ပြီး စကားစမြည် ပြောဖြစ်ကြပါတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်က အတော်အထာကျတဲ့သူတွေပဲ။ gay စုံတွဲတစ်တွဲလို့ ကျွန်တော်ထင်တာပါပဲ ဒါပေမဲ့ မသေချာပါဘူးလေ။ သူတို့တွေ ဘာကိုပြောဆိုနေကြမှန်း ကျွန်တော်အာရုံမစိုက်မိခဲ့ပါ။

'စိုးသူရ'ဆိုတဲ့ ဘဲက ကော်ဖီသောက်ပြီးနောက် သရဲ ခြောက်လှန့်ခြင်းအကြောင်း စကားစတင်ပါရော။ ၀ိညာဉ်တွေ၊ သရဲတွေအကြောင်း ပြီးတော့ သူတို့တွေနှင့် လူသားတွေ ထိတွေ့လို့ရမရ ကိစ္စတွေလည်းပါသေးတယ်။ သည်တည်းခိုခန်းကလည်း နည်းနည်းခြောက်တယ်လို့ သူကြားသတဲ့။ 'စိုးသူရ'သူငယ်ချင်း 'နေမင်း'က အဲဒါ ကိုကြားတော့ စိုးသူရ သူရဲကြောက်တဲ့အကြောင်းတွေပြောပြီး သဘောကျစွာရယ် ပါရဲ့ ။ ကျွန်တော်ကလည်း ပြောပြတာပေါ့ သည်တည်းခိုခန်းမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ လူသေမှုအကြောင်း။ ကျွန်တော်တို့စားသောက် ပြီးတာတွေ ကို ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ကလာသိမ်း တော့ အဲဒီအကြောင်း မေးမြန်းဖြစ်ကြပါတယ်။ တည်းခိုခန်း ဝန်ထမ်းပြော တာကတော့ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ် အတော်ကြာ တည်းခိုခန်းဆောက်လုပ်ပြီးကာစက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသား လူငယ်နှစ်ယောက်လာတည်းရင်း အကြောင်းရှာမရ ပျောက်ဆုံးသွားကြောင်း၊ လူတွေခြောက်လှန့်ခံရတယ် ပြောကြပေမဲ့ သူ့အနေနှင့် အခုထိ မမြင်ဖူးကြောင်း ပြောပြပါတယ်။ နေမင်းက ဒါတည်းခိုသူတွေကိုဆွဲဆောင်တဲ့ နည်းတစ်ခုလို့ထင်ပါသတဲ့။

စကားစမြည်ပြောရင်း လက်ဆုံကျနေကြတာ နည်းနည်းညဉ့်နက်လာမှ လမ်းခွဲပြီး ကိုယ့်အခန်းကိုကိုယ်ပြန်ခဲ့ကြပါတယ်။ ပါလာတဲ့စာအုပ် တွေကို အတန်ကြာဖတ်နေပြီးမှ မီးပိတ်လိုက်ကာ အလျင်အမြန်ပဲ အိပ်မောကျသွားဖြစ်ပါတယ်။ နောက်တစ်ကြိမ် နိုးလာတော့ အပြင်မှာ မှောင်နေတုန်းပါပဲ။ အလင်းစက်တွေက အရင်တစ်ခါပေါ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ထောင့်စွန်းကနေ ခပ်ဖြည်းဖြည်းပေါ်လာတယ်။ ကြောက်လန့်ရမယ့် အစား ကျွန်တော်ရင်ခုန်စွာဖြင့် ပေါ်ထွက်လာမယ့်သူကို ကြည့်နေမိတာ ပထမအကြိမ်တွေ့ဖူးရတဲ့ကောင်ချောလေးပေါ်လာပါရော။ အမွှေး အမျှင်မရှိ ချောမွတ်တဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဝတ်တစ်ခုမှမပါ ရွှေနီငှက်ပျောသီးကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ ကျွန်တော်အိပ်နေရာဘေးကို လျှောက် လှမ်းလာကာ ဝင်ပြီးလှဲလျောင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်လက်အစုံဟာ သူ့-ိင်တံရှိရာကို လှမ်းပြီးကိုင်လိုက်ပေမဲ့ ဘာအထိအတွေ့မှမရ။ ဒါပေမဲ့ မြင်နေရတဲ့ ကောင်ချော လေးရဲ့ -ီးနေရာကို အသာကိုင်ဟန်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပြီးကစားလိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော့်အနေ နဲ့ ဘာခံစားချက်မှမရပေမဲ့ သူ့ ပစ္စည်းက ကျွန်တော်ပြုစုတာကို တုန့်ပြန်တာဖြင့် မာပြီး မိုးပေါ်ထောင်လာပါတော့တယ်။ ခပ်သွက်သွက် လက်ကိုလှုပ်ရှားပေးဟန်ပြုနေတော့ သူ့ဗိုက်သားတွေ ရေပြင်အလား လှိုင်းထကာ လှုပ်လာတာကြောင့် သူ climax ဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် ရိပ်မိပါပြီ။ မျက်စိကို အသာမှိတ် သူ့-ီးရှိရာကိုမှန်းကာ ကျွန်တော့်ပါးစပ် အတွင်းထည့်လိုက်တော့ ရုတ်တရက် -ီးတစ်ချောင်းပါးစပ်ထဲရှိနေတာကို ခံစားလိုက်ရပြီး လည်ချောင်းထဲသို့ ပျစ်ချွဲချွဲအရည်တွေ ရောက်ရှိတာ ခံစားရပါတယ်။ မျက်ဝန်းများကိုဖွင့် သူ့မျက်နှာကိုကြည့်မယ်လုပ်တော့ မရှိတော့ ပျောက်သွားပြီ။

အိပ်ယာပေါ်ကနေ အမြန်ထ နံရံကမီးကိုဖွင့် မှန်ထဲကြည့်လိုက်တာ သံသယမရှိဖွယ် ပါးစပ်နှင့်အပြည့် ကောင်ချောလေးရဲ့ ရွှေရည်တွေ။ ခရီးဆောင်အိတ်ထဲက ပလတ်စတစ်အိတ် အကြည်တစ်ခုကိုယူကာ အဆိုပါအရည်ပျစ်တွေကို ထွေးထည့် လုံခြုံစွာပိတ်ရင်း ခုတင်ဘေး စားပွဲက အံဆွဲထဲမှာ သေချာထည့်ထားလိုက်ပါရဲ့။ ကျွန်တော့်မှာ အိပ်ယာပေါ်ပြန်လှဲပြီး နောက်ဆုံး အိပ်စက်ရလေသတည်းပေါ့။

x           x           x

ချစ်စရာဆောင်းဦးမနက်ခင်းက လေအေးအေးဖြင့်နိုးထစေပါတယ်။ အိပ်ယာပေါ်ကထထခြင်း စားပွဲအံဆွဲက ပလတ်စတစ် အိတ်အဖြူကို ယူပြီးအထဲမှာပါတဲ့ဟာတွေကို အနံ့ရှူကြည့်လိုက်တယ်။ သိပ်သေချာတာပေါ့ ဒါသုက်ရည်တွေ။ ရေချိုးသန့် စင်ပြီးနောက် မနက်စာစားဖို့ အောက်ထပ်ဆင်းခဲ့ပြီး မျက်လုံးဝေ့ ကြည့်လိုက်တာ စိုးသူရ နှင့် နေမင်းတို့ကရောက်နေကြပြီ။ သူတို့တွေ ချစ်သူစုံတွဲ ဆိုတာ ကျွန်တော်ပို ပိုပြီး သဘောပေါက်စပြုလာပါတယ်။ နှစ်ဦးသားလမ်းလျှောက်ထွက်ကြမလို့တဲ့။ ရိုးရာအစားအစာတွေမြည်းစမ်းဖို့ ကျွန်တော်လည်း သူတို့နှင့် အတူလိုက်ခဲ့ဖို့ ဖိတ်ခေါ်တာကြောင့် လိုက်သွားဖြစ်ပါတယ်။ စိုးသူရတို့နှစ်ယောက်ဟာ အတော်ကြည့် ကောင်းအဆင်ပြေကြတဲ့ ဘဲတွေဗျ။ သူတို့နှင့် လမ်းလျှောက်ပြီး စကားပြောရတာ အတော်ကောင်းတယ်။ ပြောရင်း ပြောရင်း ပွင့်လင်း လာကြပြီး gay စုံတွဲအဖြစ် နေထိုင်ကြခြင်းရဲ့ အားသာချက် အားနည်းချက် တွေပြောကြ၊ ကျွန်တော်သည်လည်းgay ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ပြောမိပါ တယ်။ ကိုယ်ဘာဖြစ် တယ် ညာဖြစ်တယ်ဆိုတာ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးမှာ အထိအခိုက်မရှိရင်ကောင်းမယ်ဆိုတာတွေ ဆွေးနွေးရင်းနှင့် မနေ့ညကအဖြစ် အပျက်ကို သူတို့ကိုပြောပြချင်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ မပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါပြီ။

ကျွန်တော်တို့မြို့လေးထဲကိုဝင်ကြည့်မှ အတော်တိုးတက်ဖွံ့ဖြိုးနေတာကိုတွေ့ရသလို သဘောလည်းကျမိပါရဲ့။ မြို့မစျေးကြီးထဲမှာလည်း အတော်စုံလင်လှတာကိုတွေ့ရ့ပါတယ်။ စျေးကြီး နှင့် မလှမ်းမကမ်း လူနေရပ်ကွက်ထဲမှာလည်း ငါးရက်တစ်ခါစျေးလို့ ခေါ်မလား ငါးရက်နေမှ တစ်ခါ ရွာနီးချုပ်စပ်ကလာရောင်းကြတဲ့ စျေးတန်းကိုလည်းတွေ့ရပါသေးတယ်။ အိမ်ပြန်လက်ဆောင်အဖြစ် ဂျူးမြစ်ပါတဲ့ ပဲပုတ်ပြားတွေ၊ ဂျင်းပါတဲ့ ပဲပုပ်ပြား၊ ခေါပုပ်တွေ ဆိုးဆေးမပါလက်ဖက်ညွန့်တွေဝယ်လိုက်တာ ကြွပ်ကြွပ်အိပ်ကြီးတစ်လုံးအပြည့်မှ ၅ဝဝဝကျပ်လောက်ကျတာဗျ။ လက်ဖက်ခြောက်တွေ၊ တို့ဟူးခြောက်တွေလည်းပါတာပေါ့။ ဘော်ဒါနှစ်ယောက်ကတော့ တို့ဟူးနွေးနှင့် ဆန်စီးကို သူတို့အခေါ် ရှမ်းချဉ်နှင့် အားရပါးရတီးနေတာများ ရယ်ချင်စိတ်ကိုဖြစ်မိပါတယ်။ နောက်တစ်ခါရောက်ရင်မြို့ထဲကို လာလည် မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်မိပါပြီ။

ညနေလည်းစောင်း လူတွေလည်း ဖားမှ မြို့လေးအစွန်က တည်းခိုခန်းဆီပြန်လာဖြစ်ကြပါတယ်။

အခန်းရှိရာကိုတက်လာပြီး ရေမိုးချိုးဖို့ ပြင်ဆင်ကာ ဘုံရေချိုးခန်းဆီလှမ်းဖြစ်တာပေါ့။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်ဆင်ကာ ညစာစားဖို့ စားသောက်ခန်းဆီသွားတော့ စိုးသူရတို့အတွဲက စားစပြုနေပါပြီ။ ကျွန်တော် လည်း သူတို့နှင့်အတူ ၀ိုင်းထိုင်ကာ ‘ငါးဒုက္ခ’နှင့် ဆွဲလိုက်ပါ တယ်။ ထမင်းစားအပြီး စကားလက်ဆုံပြောကြရင်း ခဏပဲရှိသေး အိပ်ချင်စိတ်ဘာကြောင့်ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာတာကြောင့် သူတို့ ကို Excuse လုပ်ကာ အခန်းကိုပြန်လာဖြစ်ပါတယ်။ လေချွန်သံလိုလို ပြီးတော့ ပြတင်းမဖွင့်ထားဘဲ အခန်းထဲအေးစက်လာမှုကြောင့် ကျွန်တော်နိုးလာပြန်ချိန်မှာတော့ အပြင်မယ် မဲမှောင်နေတုန်းပါပဲ။ မြင်တွေ့နေကြ အလင်းစက်လေးတွေ စုစည်းတာကို မြင်ချင်မိပေမဲ့ ဒီတစ်ခါ ဘာမှမမြင်ရပါ။ အတန်ကြာစောင့်ကြည့်နေပေမဲ့ ဘာမှဖြစ်မလာပါ။ အိပ်ယာ ပေါ်မှာ အသာလှဲလျောင်းရင်း တစ်ဆယ့်ငါး မိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော့်အထင် အခန်းထဲ တစ်ယောက်ယောက်ရွေ့လျားလာကာ ခုတင်ရှိရာကို လှမ်းလာတယ်လို့ အာရုံက ခံစားမိနေရသလိုလိုဗျ။ ကျောထဲစိမ့်တဲ့အထိ ကြောက်လန့်မိသလို စိတ်လည်း တပြိုင်နက်လှုပ်ရှားမိပါရဲ့။

လက်တစ်ဖက်....မမြင်ရတဲ့ လက်တစ်ဖက်ဟာ ကျွန်တော့် ညဝတ်ဘောင်းဘီကို ပွတ်သပ်ကာ အတွင်းထဲက ညီဘွားကို ကိုင်လိုက်တာကို ခံစားရပါတယ်။ ကျွန်တော့်လက်ကို ဘေးဘက်ဆီ ရောင်ရမ်းစမ်းသပ်လိုက်တော့ အမွှေးအမျှင်မရှိ ချောမွေ့တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို စမ်းမိသလို ဗိုက်သားနေရာကနေ အောက်ကို ရွေ့လာတော့ ဆီးစပ်အထိ ဆက်စပ်နေတဲ့ အမွှေးနု လေးတွေကတစ်ဆင့် ရလက်မနီးပါးရှိတဲ့ -ိင်တံကြီး ကို ကိုင်မိပါရော။ ထို့အတူ ကျွန်တော့်-ီးကိုဆွဲပြီး ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တာကို ခံစားရမိပါတယ်။ ကျွမ်းကျင်တဲ့ အစုပ်အမှုတ်တွေ ခံစားနေရ ရင်း အခန်းထဲ အလင်းစက်တွေပိုမိုစုစည်းလာကာ ကျွန်တော့်ဆီ ပုံမှန်လာနေကျ ဧည့်သည်လေးက အားရပါးရပြုစုနေတာကို မြင်လိုက်ရ ပါပြီ။ အခုတော့ အမှန်တကယ် အထိအတွေ့ကို ခံစားရ ပြီပေါ့လေ။

သူကျွန်တော့်-ီးကို အရင်းမှာ ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း -ိင်တံတ လျှောက် လျှာဖျားလေးနှင့်လျက်တယ်။ ကွမ်းသီးခေါင်းကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ကာ ဖီးလ်အရှိန်မြှင့်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ ရွှေဥ တွေကို တစ်လုံးခြင်း ငုံစုပ်တော့တာ။ သူ့လှုပ်ရှားမှုမှာမြောနေတဲ့ခဏ သူ့ဦးခေါင်းဟာ ကျွန်တော့် ခြေထောက်တွေကြားငုံ့လျှိုးလာပြီးနောက် ခရေဝဆီလျှာဖျားလေးက ၀ိုက်ကာ ၀ိုက်ကာ ဖြင့်ခံစားမှုတွေ ဟိုးအမြင့်ဆီရောက်အောင် သူ လုပ်ပါပေါ့။ လျှာဖျားလေးကိုမာအောင်လုပ်ရင်း ခရေဝထဲ ဖိကာဖိကာဖြင့် တွန်းတာ.....အား.....ဘယ်လိုဖီးလ်မှန်းမပြောတတ်ဘူး။ ရုတ်တရက် သူထရပ်လိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေကို ပခုံးပေါ်ထမ်း တင်လိုက်ကာ ရွှေနီငှက်ပျောကြီးကို ကျွန်တော့်ခရေဝဆီတေ့ လျက် နှဲ့သွင်းသွင်းပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်အခုအဖြစ်အပျက်ကို အိပ်မက်လို့ ထင်ရအောင်လည်း ခရေဝက နာကျင်မှုက အစစ်အမှန် ခံစားနေရတာပါ။ တင်ပါးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်ရင်း သူ့ဒစ်ကိုရှန်တိန်လုပ်ကာ အဆုံးထိသွင်းလိုက်တဲ့အခါ ကျွန်တော်အောင့်ကနဲ ဖြစ် သွားရပါတယ်။

ခပ်ဖြေးဖြေး သူအထုတ် အသွင်းလုပ်နေစဉ်မှာပဲ အခန်းထဲ အလင်းစက်တွေပိုမိုများလာပြီးနောက် ကျွန်တော့်မျက်နှာအနီး နောက်ထပ် ကောင်ချောလေးတစ်ပွေ အဝတ်မပါ ဗလာကိုယ်ထီး မာတောင်နေတဲ့ သူ့-ီးကိုကိုင်ရင်း ပေါ်ထွက်လာပြန်တယ်။ သူ့ပစ္စည်းသွင်းနိုင်ဖို့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို အသာဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ရှည်လျားလှတဲ့ဟာကို အလိုက်သင့်ထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ တစ်ယောက်က လည် ချောင်းထဲအထိသွင်းချိန် နောက်တစ်ယောက်က ခရေဝမှ လိင်တံအားအပြင်ကို ထုတ်တယ်၊ အထုတ်အသွင်း တိုင်ပင်ကိုက်သလို သူတို့ အရှိန် မြှင့် နေကြတော့တာ။ ခဏနေတော့ သူတို့ပစ္စည်းတွေ ပိုမိုကြီး ထွားလာသလို ခံစားရပြီးနောက် ရွှေရည်တွေကို သူတို့ထည့်သွင်း ထားတဲ့အပေါက်တွေထဲ တပြိုင်တည်းလိုလို ပန်းထည့်ကြပါတော့တယ်။

ဒီတစ်ခါတော့ မျက်စိမမှိတ်မိဖို့ ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်ထားပါတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ပစ္စည်းတွေကို အသာဆွဲထုတ်လိုက်ကြ ပြီးနောက် ကျွန်တော့်ဘေးမှာ အသာလှဲလျောင်းကြတယ်။ ခဏကြာတော့ နှစ်ယောက်လုံးထလိုက်ကာ ကျွန်တော့်ငပဲကို တစ်ပြိုင်တည်းပြုစုပါရဲ့။ တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းက ကွမ်းသီးခေါင်းဆီလှုပ်ရှားနေချိန်မှာ နောက်တစ်ယောက်က ရွှေဥများဆီမှာ။ ဒုတိယပေါ်လာတဲ့ကောင်လေးက မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ပေါ်ခွထိုင်လိုက်ပြန်ကာ သူ့ခရေဝဆီ ကျွန်တော့်-ီးကိုဖိသွင်းရင်း ထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်။ တင်ပါး တွေဟာ မ္ဓြောက်ကာ မြှောက်ကာထိုင်ထိုင်ချနေတာကိုကြည့်ရင်း သူ့အတွေ့အကြုံရှိတာကို မှန်းမိရပါတယ်။

ပထမကောင် ချော လေးကတော့ သူ့ဘော်ဒါရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြင်သစ်အနမ်းတပ်မက်စွာပေးနေတာကြောင့် ထောင်မတ်နေတဲ့ ငပဲကြီးကို ကျွန်တော်အသာဆွဲကိုင်ရင်း ကစားပေးမိပါရဲ့။ ဒုတိယကောင်လေးရဲ့ အားမာန်ပါပါ ဆောင့်ချက်များကြောင့် ကြာရှည် မထိန်းနိုင်တဲ့ ကျွန်တော် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်သွင်း ပြီးချိန်မှာတော့ ကောင်လေးတင်ပါးများနှင့် ကျွန်တော့်ရွှေဥတွေကို ဖိကပ်ထားရင်း အားရစွာသုက်ရေတွေပန်းထည့်ပစ်လိုက်တယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်သားသည်လည်း အလျင်အမြန် ကိုယ်စီ ဗုံတံခေါက် ကြရင်း ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျစ်ချွဲချွဲအရည်များ ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသွားစေခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ နှစ်ယောက်သား ကျွန်တော့်နံဘေးမှာ မောလျစွာလှဲလျောင်းရင်း အိပ်ပျော်သွားကြပါတော့တယ်။ သတိထားနေရင်း ထားနေရင်းနှင့် ကျွန်တော်သည်လည်း မကြာခင်မှာ နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်သွားတော့တာပေါ့။

အရမ်းအေးစက်တဲ့ ခံစားမှုကို ရရှိလို့ နိုးထလာချိန်မှာ မိုးမလင်းသေးပါ။ အခန်းမီးကိုကျွန်တော်ဖွင့်လိုက်တယ်။ အိပ်ယာတစ်ခုလုံး ဖရိုဖရဲ၊ အိပ်ယာခင်းတွေ စောင်တွေသည်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ။ နေရာတိုင်းမှာ စိုစွတ်နေသော အကွက်ငယ်များနှင့်ပေါ့။ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ် ပေါ်မှာလည်း စေးကပ်ကပ်ဖြစ်နေသလို ခရေဝမှာလည်း နည်းနည်းနာကျင်မှုကို ခံစားရတယ်။ ကဲ... ဘာမှ မစဉ်းစားဘဲ စောင်ကို ကောက်ယူလိုက်ကာ အိပ်ယာပေါ်လှဲ အိပ်စက်လိုက်ပါတယ်။ မနက်ခင်းမှာတော့ ရေမိုးချိုး သန့်စင်လိုက်ကာ အထုပ်အပိုးတွေပြင်ဆင် ပြန်ဖို့အသင့်လုပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ မနက်စာစားဖို့ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာချိန် ဗိုက်ထဲအလွန့်ကို ဆာလောင်လာတာကြောင့် ခပ် များ များလေးစားဖြစ်ပါရဲ့။ စိုးသူရ နှင့် နေမင်းတို့ရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်တို့ လိပ်စာတို့ကို ကျွန်တော့်လိပ်စာကဒ်ဖြင့် လဲလှယ်ကြပြီးနောက်မှာ သူတို့ ကို တစ်ခါတည်းနှုတ်ဆက်ခဲ့ပါတယ်။

ကျွန်တော် မိုးမခ တည်းခိုခန်းလေးကို အကြိမ်များစွာ ထပ်သွားဖြစ် တည်းခိုဖြစ်ပါသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ညတွေမှာ ဘာသံမှ မကြားရတော့ သလို ဘာမှလည်း မဖြစ်တော့ပါ။

စာကြွင်း။  ။ နှစ်အနည်းငယ်ကြာတော့ မြို့ကလေးကို သွားရင်း ထပ်မံလေ့လာစမ်းသပ်မှုအချို့လုပ်ကြည့်တဲ့အခါ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်ဆယ် ကျော်က ကျောင်းသားလေးနှစ်ယောက် အလည်လာရင်း ညတစ်ညမှာ သူတို့တည်းတဲ့ အခန်းထဲ အလင်းတွေဖြာပြီး ပျောက်ဆုံးသွား ကြောင်း။ တည်းခိုခန်းပိုင်ရှင်ကတော့ သေဆုံးသွားကြတယ်လို့သာ ဘယ်သူမေးမေးဖြေကြောင်း သေချာသိခဲ့ရပါတယ်။

Alex Aung (9 August 2010)

x x  x

(Zawgyi)

ထင္းရွူးၿမိဳင္မွ ညတစ္ည

ထင္ရွူးပင္ေလးေတြ ၀ိုင္းပတ္ေနတဲ့ ေအးျမျမေလမ်ားဝန္းရံထားေသာ ေတာင္ေပၚၿမိဳ့ေလးတစ္ၿမိဳ့ကို ကၽြန္ေတာ္ဧည့္သည္အျဖစ္ ေရာက္ ရွိေနပါတယ္။ ေန႔ခင္းေတြမွာ မပူမေအးအေနေတာ္ ေနထိုင္လို့အဆင္ေျပလွေသာ္လည္း ညပိုင္းမွာေတာ့ အေတာ္ေအးတယ္။ ညဦးပိုင္း  သည္ၿမိဳ့ေလးကို ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ေသာကၽြန္ေတာ္ ရာသီဥတုရဲ့ တိုက္တြန္းမွုေၾကာင့္ ၿမိဳ့အစြန္နားက တည္းခိုခန္းအေသးစားေလးမွာ အျမန္ဝင္နားလိုက္ရတယ္။

တည္းခိုခန္းတံခါးကိုဖြင့္ေပးတဲ့ လူႀကီးကေတာ့ ဆက္ဆံေရးက်ဲတယ္ဗ်။ တံခါးကို ဝင္သာ႐ုံဖြင့္ေပးၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အထုပ္အပိုးေတြကို လည္း ဂ႐ုတစိုက္ယူေဆာင္ေပးျခင္းမရွိ။ မ်က္ႏွာမွာအျပဳံးမရွိတဲ့ ခပ္ရြယ္ရြယ္မိန္းမႀကီးက ေအးစက္စက္ နို့တစ္ခြက္ႏွင့္ အသင့္စား ေပါင္မုန႔္ နည္းနည္းကို ညစာအျဖစ္ေကၽြးပါတယ္။

စားေသာက္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေရွးေဟာင္းေလွကားထစ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းရွိရာကို တက္လာရတာပါ။ နံရံနားက မီးလင္းဖို အပူေၾကာင့္ အခန္းတစ္ခုလုံးေအးေနမွန္း သတိထားမိရကာ သစ္သားၾကမ္းျပင္မ်ားဟာလည္း ေျခသံခပ္ျပင္းျပင္းျဖင့္ ေလၽွာက္နင္းလိုက္ လၽွင္ ကၽြံက်ေတာ့မည့္ဟန္။ ပင္ပန္းေနတာေၾကာင့္ ဘာမွလုပ္မေနေတာ့ဘဲ အဝတ္ေတြအျမန္လဲလွယ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ခုတင္ေဘးမွ ေတြ႕တဲ့စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဆြဲကိုင္ကာ အိပ္ယာထဲဝင္ခဲ့လိုက္ေတာ့တာေပါ့။

စာအုပ္က လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္၂ဝေလာက္က အသုံးျပဳခဲ့တဲ့ ၿမိဳ့ေလးရဲ့ လမ္းညႊန္စာအုပ္ေလး။ ပထမစာရြက္ကိုလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စာအုပ္ အစြန္းနားမွာ 'မိုးမခ တည္းခိုခန္း' ဆိုတဲ့ တံဆိပ္ေလးႏွိပ္ထားပါတယ္။ ႏွစ္မ်ားစြာအတြင္း ထူးဆန္းမွုအေၾကာင္းအရာမ်ားစြာ  ျဖစ္ပ်က္ ခဲ့ေၾကာင္း၊ ၿပီးေတာ့မယုံနိုင္ဖြယ္ ကိစၥေလးေတြျဖစ္သြားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္အရင္ တည္းခိုမိသူမ်ားက စာအုပ္ေလးရဲ့ ေနာက္ ေက်ာဖက္မွာ မွတ္ခ်က္တိုေလးေတြ ေရးသြားတာကို ဖတ္ရတာေၾကာင့္ မနက္က်မွ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို စပ္စုၾကည့္ရမယ္။ အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မီးလုံးကိုမွိတ္ အလ်င္အျမန္ကိုပဲ အိပ္ေမာက်သြားမိတယ္ဗ်ာ။

အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာသြားၿပီးေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္လန႔္နိုးလာခဲ့ပါတယ္။ ပထမ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေနရာကို ေရာက္ေနခဲ့မွန္း ေသခ်ာမသိပါ။ ႏွင္းေတြေဖြးေနေအာင္က်ေနတဲ့ ေတာင္ေစာင္းတစ္ခုကေန မီးေရာင္မွိန္မွိန္လင္းေနတဲ့ အခန္းေလးရွိရာ အားတင္းၿပီး ေလၽွာက္လွမ္းေန တာ မရမက။ မ်က္လုံးမ်ားဖြင့္ လွိုက္ေမာစြာ အသက္ရွူၿပီး ဟိုသည္ၾကည့္မိေတာ့မွ အိုေဟာင္းေနေသာ တည္းခိုခန္းေလးရဲ့ အခန္းတစ္ခု ထဲက ခုတင္ေပၚမွာမွန္း ျပန္သတိကပ္မိရသည္ပဲ။ ျပန္အိပ္မေပ်ာ္ေသးတာနဲ႔ အသာၿငိမ္ၿပီး လွဲေနစဥ္ခဏ ျပတင္းကေနဝင္လာတဲ့ အလင္း မဟုတ္တဲ့ ျပတင္းေပါက္ေထာင့္ေတြ တံခါးမႀကီးေထာင့္ေတြကေန အလင္းစက္ေတြစုစည္းၿပီး လင္းထိန္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ အ ေတာ္အံ့ၾသသြားခ်က္မ်ား အာ႐ုဏ္တက္တာျမန္လွခ်ည္လား ဒီတစ္ခါေပါ့။ ႐ုတ္တရက္ အခန္းထဲ ေရးခဲတုံးေတြ ေရာက္လာသို ေက်ာထဲ ကစိမ့္ကနဲျဖစ္သြားရတာေၾကာင့္ ေမႊးပြေစာင္ကို ရင္ဘတ္ဆီဆြဲျခဳံလိုက္မိတယ္။

အလင္းစက္္ေတြ တျဖည္းျဖည္းစုသြားၿပီးေနာက္ အလြန္လွပေသာ ခ်စ္စရာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ပုံသဏၭာန္ျဖစ္တည္ လာပါတယ္။ ေၾကာက္လန႔္မွုေၾကာင့္ မလွုပ္မရွားနိုင္ျဖစ္သြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္ေခ်ာေလးကို ျမင္ရ ခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်နပ္မွုေၾကာင့္ သိပ္မေၾကာက္ေတာ့ပါ။ သူ႔တကိုယ္လုံးမွာ အလင္းေတြဖ်ာေနျခင္းေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္ အပိုင္းတိုင္းကိုကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေနရတယ္။ ဒီအခန္းထဲကို ကၽြန္ေတာ္ဝင္လာခဲ့ဟန္အတိုင္း သူေလၽွာက္လွမ္းလာၿပီး အရာရာကို လိုက္လံစစ္ေဆးေနသည္လားမသိ တစ္ခုခုကို ရွာေန ဟန္။ သူဝတ္ဆင္ထားသည္က ကၽြန္ေတာ္တို့ ဒယ္ဒီေတြေခတ္ကလို ဘဲလ္ေဘာင္းဘီ ၊ ေကာ္လံခပ္ႀကီးႀကီး ရွပ္အက်ႌလက္ရွည္ႏွင့္။ ဒါေတြကိုျမင္ရေတာ့ တစ္ခါက ၾကားဖူးေနရတဲ့ ပုံျပင္ေလးကိုျပန္သတိရမိပါတယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ 'ျပည့္စုံ'ႏွင့္ 'ရဲလွိုင္ဘြား'တို့အေၾကာင္း။ ဟုတ္တယ္ ဒီေကာင္ ေလးက ျပည့္စုံဆိုတဲ့ေကာင္ေလးဝတ္ဆင္ထားတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ အဲဒီေနာက္ အဝတ္ ေတြကို စခၽြတ္ေနတာကိုျမင္ရခ်ိန္ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းအခန္းထဲလာလုပ္ေနတယ္ ခံစားရေပမဲ့ မ်က္ဝန္းမ်ားကိုေတာ့ မွိတ္မပစ္မိပါ။

သူ႔မညီမညာအဝတ္အစားေတြကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းခၽြတ္ေတာ့ အေမႊးအမၽွင္မရွိ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ေတြ႕ရသလို ေအာက္ပိုင္း ေဘာင္းဘီေတြ ကိုဖယ္ရွားျပန္ေတာ့ ခ်က္ကေန ဆီးစပ္အထိ အေမႊးအမၽွင္တန္းေလးက ၅လက္မေလာက္ရွိတဲ့ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ -ိင္တံတစ္ေခ်ာင္းမွာ အဆုံး သတ္ေရာ။ ေနာက္ အိပ္ယာဆီလွမ္းလာၿပီး သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးကိုလွဲခ်လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေဘးကိုေရႊ႕ေပးလိုက္ေပမဲ့ အကြာအေဝးက သိပ္မရွိ။ ေမြ႕ယာေပၚဝယ္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္း လွဲေလ်ာင္းေနတဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ့္နံေဘးမွာ အနီးကပ္ေတြ႕ေနရပါတယ္။

 အစတုန္းကေၾကာက္လန႔္ေနခဲ့တာ အသားကုန္၊ အခုေတာ့လည္း ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စိတ္ေတြရင္ထဲ အျပည့္ပါ။ သူ႔အသြင္အျပင္က အလြန္တရာ ရင္ခုန္ဖို့ေကာင္းေနတာေၾကာင့္ေရာ Sexy အလြန္အမင္းျဖစ္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာလွဲေလ်ာင္းေနတာမ်ား ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ၾကားမွ ညီဘြားက တျဖည္းျဖည္းမာလာတယ္။ ဒီေတာ့လည္း ညာဘက္လက္ကေလးႏွင့္ အသာကိုင္ၿပီး စတင္အလုပ္ လုပ္ရေတာ့တာေပါ့။ ျမင္ေနရတဲ့ေကာင္ေခ်ာေလးကလည္း ထို႕အတူ သူ႔ေရႊနီငွက္ေပ်ာကို ကိုင္ရင္းဆြေနတာ ၾကည့္ေနရင္း ၾကည့္ေနရင္း မိုးေပၚေထာင္လာေတာ့ ၇လက္မနီးပါးရွည္လာပါေရာ။ သည္အခ်ိန္ေၾကာက္စိတ္ဆိုတာကို လာေမးရင္ေတာ့ ရင္ထဲမရွိေတာ့ဘဲ အဲဒီေနရာ မွာ စိတ္လွုပ္ရွားရင္ခုန္မွုေတြအစားထိုးကာ သာသာယာယာပဲ သူ႔လွုပ္ရွားမွုကိုၾကည့္ေနျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြက သူ႔ခႏၶာကိုယ္ ကို ထိကိုင္ဖို့ႀကိဳးစားေပမဲ့ ေလကိုသာထိုးေဖာက္သြားပါေရာ။`

အေမႊးအမၽွင္မရွိ ေကာင္ေခ်ာေလးရဲ့ခႏၶာကိုယ္ဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္ရင္လာၿပီးေနာက္ ေရႊနီႀကီးကေန အရည္ျဖဴပ်စ္ပ်စ္ေတြ ပန္းထုတ္ လိုက္တာ သူ႔ဦးေခါင္းေပၚေတာင္ ေက်ာ္သြားပါရဲ့။ အဲဒါပဲ. ...အဲဒါပဲ..... ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္လုံးမ်ားကိုေမွးမွိတ္ လက္ကို ခပ္သြက္ သြက္လွုပ္ရွားကာ ဗိုက္သားမ်ားေပၚ မထုတ္ရတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အရည္ပ်စ္ေတြကို အားရစြာ ပန္းထုတ္လိုက္မိပါတယ္။ စကၠန႔္အနည္းငယ္ ၾကာမွ မ်က္ခြံမ်ားကို ပင့္ၾကည့္လိုက္ရာမွာေတာ့ အခန္းထဲ ဘယ္သူမွမရွိ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲဗ်။

အိပ္ယာေပၚမွ ကၽြန္ေတာ္ထရပ္လိုက္ကာ အခန္းမီးကို ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ တစ္ရွူးစကၠဴဘူးရွာကာ ဗိုက္သားေပၚနဲ႔ တျခား ကိုယ္ခႏၶာ အစိတ္အပိုင္းေတြကိုသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္ေခ်ာေလးေပၚလာတဲ့ အခန္းေထာင့္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ေဆးၾကည့္ ေတာ့ ဘာအေပါက္မွမရွိ နံရံႀကီး သက္သက္သာ။ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း မနက္ ၃နာရီထိုး ေနၿပီမို့ အိပ္ယာဆီျပန္လာခဲ့ၿပီး ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ အိပ္မက္တစ္ခုကိုမ်ား မက္ခဲ့သလားေတြးမိရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လွဲေလ်ာင္းခဲ့တဲ့ေနရာရဲ့ ေဘးက ေခါင္းအုံးဆီၾကည့္ လိုက္ေတာ့ အရည္ပ်စ္ အစက္အေျပာက္မ်ားစြာ။ အဲဒါေတြအား ငုံ႔နမ္းရင္း အခ်ိဳ့ကို လက္ေခ်ာင္းႏွင့္တို့ ပါးစပ္ထဲထည့္ၾကည့္ျဖစ္တာ ကၽြန္ေတာ့္ဟာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေသခ်ာသြားပါတယ္။ ဒီေလာက္ေဝးေဝး ကၽြန္ေတာ္မပန္းထုတ္နိုင္ဘူး။ ႐ုတ္တရက္ အလည္လာတဲ့ ေရႊဧည့္သည္ေလး ပန္းထုတ္သြားျခင္းသာ။ နံရံက မီးကိုပိတ္ သက္ျပင္းေမာကို ဟူး ကနဲခ်ကာ အိပ္ယာေပၚလွဲေလ်ာင္းၿပီးေနာက္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္ သြားရပါေတာ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ္နိုးထလာခ်ိန္မွာေတာ့ ေနေရာင္ျခည္က အခန္းျပတင္းကို ေက်ာ္ျဖတ္လ်က္ တစ္ခန္းလုံးကို ေတာက္ေပေနဖို႔ အလင္းေပးထား ပါတယ္။ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ရွင္းလင္းစြာျမင္မက္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္အေၾကာင္း ေခါင္းထဲေရာက္လာခ်ိန္ နံေဘးက ေခါင္းအုံးကို ၾကည့္မိ ျပန္တယ္။ ေျခာက္ေသြ႕ေနေသာ အရည္ကြက္အခ်ိဳ့။

ေနာက္တစ္ေန႔ရဲ႕မနက္ခင္းဟာ တည္းခိုခန္းေလးကို ပိုၿပီးေတာက္ပေနေစသလားပဲ။ အရသာအလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ နံနက္စာကိုစားသုံးၿပီး ျပန္ေတာ့ အာ႐ုံထဲ မေန႔ညအျဖစ္အပ်က္ကရွိေနဆဲ။ ယုတၱိေဗဒနည္းလမ္းအရေတာ့ ဒါဟာ အိပ္မက္တစ္ခု။ ဒါေပမဲ့ ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ ဟိုဟာေတြကေရာ မေသခ်ာလိုက္တဲ့အရာပါ။ အရာအားလုံး အစိတ္အပိုင္းေတြ ဆက္စပ္ေနရတဲ့ Puzzle ပစၥည္းတစ္ခုအလား။

x           x           x

အလုပ္အကိုင္သဘာဝအရ ရက္အနည္းငယ္အားလပ္ရက္ရျပန္ေတာ့ ၿမိဳ့ေလးသို့ျပန္လာကာ အရင္က တည္းခဲ့တဲ့အခန္းမွာပဲေနၿပီး တစ္ ခုခုကို ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို့ ႀကိဳးစားမိျပန္တယ္။ အလုပ္ကိုေသခ်ာလုပ္ ရက္သတၱပတ္ေနာက္ဆုံးရက္ေတြမွာ တည္းခိုေနက်အခန္းမွာပဲ တည္းရဖို႔ ႀကိဳးစားျဖစ္ပါတယ္။

အလုပ္ေတြၿပီးဆုံးသြားတဲ့ ေသာၾကာေန႔ညတစ္ညမွာ ၿမိဳ့ေလး ရဲ့တည္းခိုခန္းငယ္ဆီျပန္လာျဖစ္ပါတယ္။အစဦးေရာက္ကာစတုန္းကလို ရာသီဥတုမဆိုးေတာ့ဘဲ မၽွတေနပါရဲ့။ ညစာစားဖို့ စားေသာက္ခန္းထဲဝင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဧည့္သည္ႏွစ္ဦးသည္လည္း ေရာက္ရွိစား ေသာက္ေနၾကတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ အရာအားလုံးဟာ သာမန္အတိုင္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကသာ ေသာက္႐ူးအိပ္မက္တစ္ခုမက္ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ေတြျဖဳန္းသလိုျဖစ္ေနတာ ျဖစ္မယ္။

 သည္တည္းခိုခန္းပတ္ဝန္းက်င္ေလးက မဆိုးပါဘူး။ ေတာအုပ္ေလးတစ္ခုႏွင့္ ဆက္စပ္ေနေတာ့ အေညာင္းအညာေျပ လမ္းေလၽွာက္ လို့ရပါေရာ။ ကၽြန္ေတာ္တို့ ညစာစားေသာက္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ အခ်င္းခ်င္းမိတ္ဆက္ၿပီး စကားစျမည္ ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူတို့ႏွစ္ေယာက္က အေတာ္အထာက်တဲ့သူေတြပဲ။ gay စုံတြဲတစ္တြဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တာပါပဲ ဒါေပမဲ့ မေသခ်ာပါဘူးေလ။ သူတို႔ေတြ ဘာကိုေျပာဆိုေနၾကမွန္း ကၽြန္ေတာ္အာ႐ုံမစိုက္မိခဲ့ပါ။

'စိုးသူရ'ဆိုတဲ့ ဘဲက ေကာ္ဖီေသာက္ၿပီးေနာက္ သရဲ ေျခာက္လွန႔္ျခင္းအေၾကာင္း စကားစတင္ပါေရာ။ ၀ိညာဥ္ေတြ၊ သရဲေတြအေၾကာင္း ၿပီးေတာ့ သူတို့ေတြႏွင့္ လူသားေတြ ထိေတြ႕လို့ရမရ ကိစၥေတြလည္းပါေသးတယ္။ သည္တည္းခိုခန္းကလည္း နည္းနည္းေျခာက္တယ္လို့ သူၾကားသတဲ့။ 'စိုးသူရ'သူငယ္ခ်င္း 'ေနမင္း'က အဲဒါ ကိုၾကားေတာ့ စိုးသူရ သူရဲေၾကာက္တဲ့အေၾကာင္းေတြေျပာၿပီး သေဘာက်စြာရယ္ ပါရဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေျပာျပတာေပါ့ သည္တည္းခိုခန္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ လူေသမွုအေၾကာင္း။ ကၽြန္ေတာ္တို့စားေသာက္ ၿပီးတာေတြ ကို ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ကလာသိမ္း ေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္း ေမးျမန္းျဖစ္ၾကပါတယ္။ တည္းခိုခန္း ဝန္ထမ္းေျပာ တာကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ အေတာ္ၾကာ တည္းခိုခန္းေဆာက္လုပ္ၿပီးကာစက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား လူငယ္ႏွစ္ေယာက္လာတည္းရင္း အေၾကာင္းရွာမရ ေပ်ာက္ဆုံးသြားေၾကာင္း၊ လူေတြေျခာက္လွန႔္ခံရတယ္ ေျပာၾကေပမဲ့ သူ႔အေနႏွင့္ အခုထိ မျမင္ဖူးေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ေနမင္းက ဒါတည္းခိုသူေတြကိုဆြဲေဆာင္တဲ့ နည္းတစ္ခုလို႔ထင္ပါသတဲ့။

စကားစျမည္ေျပာရင္း လက္ဆုံက်ေနၾကတာ နည္းနည္းညဉ့္နက္လာမွ လမ္းခြဲၿပီး ကိုယ့္အခန္းကိုကိုယ္ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပါလာတဲ့စာအုပ္ ေတြကို အတန္ၾကာဖတ္ေနၿပီးမွ မီးပိတ္လိုက္ကာ အလ်င္အျမန္ပဲ အိပ္ေမာက်သြားျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ နိုးလာေတာ့ အျပင္မွာ ေမွာင္ေနတုန္းပါပဲ။ အလင္းစက္ေတြက အရင္တစ္ခါေပၚခဲ့ဖူးတဲ့ ေထာင့္စြန္းကေန ခပ္ျဖည္းျဖည္းေပၚလာတယ္။ ေၾကာက္လန႔္ရမယ့္ အစား ကၽြန္ေတာ္ရင္ခုန္စြာျဖင့္ ေပၚထြက္လာမယ့္သူကို ၾကည့္ေနမိတာ ပထမအႀကိမ္ေတြ႕ဖူးရတဲ့ေကာင္ေခ်ာေလးေပၚလာပါေရာ။ အေမႊး အမၽွင္မရွိ ေခ်ာမြတ္တဲ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္မွာ အဝတ္တစ္ခုမွမပါ ေရႊနီငွက္ေပ်ာသီးႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေနရာေဘးကို ေလၽွာက္ လွမ္းလာကာ ဝင္ၿပီးလွဲေလ်ာင္းလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လက္အစုံဟာ သူ႔-ိင္တံရွိရာကို လွမ္းၿပီးကိုင္လိုက္ေပမဲ့ ဘာအထိအေတြ႕မွမရ။ ဒါေပမဲ့ ျမင္ေနရတဲ့ ေကာင္ေခ်ာ ေလးရဲ့ -ီးေနရာကို အသာကိုင္ဟန္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ၿပီးကစားလိုက္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္အေန နဲ႔ ဘာခံစားခ်က္မွမရေပမဲ့ သူ႔ ပစၥည္းက ကၽြန္ေတာ္ျပဳစုတာကို တုန႔္ျပန္တာျဖင့္ မာၿပီး မိုးေပၚေထာင္လာပါေတာ့တယ္။ ခပ္သြက္သြက္ လက္ကိုလွုပ္ရွားေပးဟန္ျပဳေနေတာ့ သူ႔ဗိုက္သားေတြ ေရျပင္အလား လွိုင္းထကာ လွုပ္လာတာေၾကာင့္ သူ climax ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ရိပ္မိပါၿပီ။ မ်က္စိကို အသာမွိတ္ သူ႔-ီးရွိရာကိုမွန္းကာ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ အတြင္းထည့္လိုက္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ -ီးတစ္ေခ်ာင္းပါးစပ္ထဲရွိေနတာကို ခံစားလိုက္ရၿပီး လည္ေခ်ာင္းထဲသို့ ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲအရည္ေတြ ေရာက္ရွိတာ ခံစားရပါတယ္။ မ်က္၀န္းမ်ားကိုဖြင့္ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္မယ္လုပ္ေတာ့ မရွိေတာ့ ေပ်ာက္သြားၿပီ။

အိပ္ယာေပၚကေန အျမန္ထ နံရံကမီးကိုဖြင့္ မွန္ထဲၾကည့္လိုက္တာ သံသယမရွိဖြယ္ ပါးစပ္ႏွင့္အျပည့္ ေကာင္ေခ်ာေလးရဲ့ ေရႊရည္ေတြ။ ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲက ပလတ္စတစ္အိတ္ အၾကည္တစ္ခုကိုယူကာ အဆိုပါအရည္ပ်စ္ေတြကို ေထြးထည့္ လုံျခဳံစြာပိတ္ရင္း ခုတင္ေဘး စားပြဲက အံဆြဲထဲမွာ ေသခ်ာထည့္ထားလိုက္ပါရဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အိပ္ယာေပၚျပန္လွဲၿပီး ေနာက္ဆုံး အိပ္စက္ရေလသတည္းေပါ့။

x           x           x

ခ်စ္စရာေဆာင္းဦးမနက္ခင္းက ေလေအးေအးျဖင့္နိုးထေစပါတယ္။ အိပ္ယာေပၚကထထျခင္း စားပြဲအံဆြဲက ပလတ္စတစ္ အိတ္အျဖဴကို ယူၿပီးအထဲမွာပါတဲ့ဟာေတြကို အနံ့ရွူၾကည့္လိုက္တယ္။ သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ ဒါသုက္ရည္ေတြ။ ေရခ်ိဳးသန႔္ စင္ၿပီးေနာက္ မနက္စာစားဖို့ ေအာက္ထပ္ဆင္းခဲ့ၿပီး မ်က္လုံးေဝ့ ၾကည့္လိုက္တာ စိုးသူရ ႏွင့္ ေနမင္းတို့ကေရာက္ေနၾကၿပီ။ သူတို့ေတြ ခ်စ္သူစုံတြဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ပို ပိုၿပီး သေဘာေပါက္စျပဳလာပါတယ္။ ႏွစ္ဦးသားလမ္းေလၽွာက္ထြက္ၾကမလို့တဲ့။ ရိုးရာအစားအစာေတြျမည္းစမ္းဖို့ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတို့ႏွင့္ အတူလိုက္ခဲ့ဖို့ ဖိတ္ေခၚတာေၾကာင့္ လိုက္သြားျဖစ္ပါတယ္။ စိုးသူရတို့ႏွစ္ေယာက္ဟာ အေတာ္ၾကည့္ ေကာင္းအဆင္ေျပၾကတဲ့ ဘဲေတြဗ်။ သူတို့ႏွင့္ လမ္းေလၽွာက္ၿပီး စကားေျပာရတာ အေတာ္ေကာင္းတယ္။ ေျပာရင္း ေျပာရင္း ပြင့္လင္း လာၾကၿပီး gay စုံတြဲအျဖစ္ ေနထိုင္ၾကျခင္းရဲ့ အားသာခ်က္ အားနည္းခ်က္ ေတြေျပာၾက၊ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္းgay ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေျပာမိပါ တယ္။ ကိုယ္ဘာျဖစ္ တယ္ ညာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ အထိအခိုက္မရွိရင္ေကာင္းမယ္ဆိုတာေတြ ေဆြးေႏြးရင္းႏွင့္ မေန႔ညကအျဖစ္ အပ်က္ကို သူတို့ကိုေျပာျပခ်င္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေျပာဖို့ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္တို့ၿမိဳ့ေလးထဲကိုဝင္ၾကည့္မွ အေတာ္တိုးတက္ဖြံ့ၿဖိဳးေနတာကိုေတြ႕ရသလို သေဘာလည္းက်မိပါရဲ့။ ၿမိဳ့မေစ်းႀကီးထဲမွာလည္း အေတာ္စုံလင္လွတာကိုေတြ႕ရ့ပါတယ္။ ေစ်းႀကီး ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္း လူေနရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း ငါးရက္တစ္ခါေစ်းလို့ ေခၚမလား ငါးရက္ေနမွ တစ္ခါ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ကလာေရာင္းၾကတဲ့ ေစ်းတန္းကိုလည္းေတြ႕ရပါေသးတယ္။ အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္အျဖစ္ ဂ်ဴးျမစ္ပါတဲ့ ပဲပုတ္ျပားေတြ၊ ဂ်င္းပါတဲ့ ပဲပုပ္ျပား၊ ေခါပုပ္ေတြ ဆိုးေဆးမပါလက္ဖက္ညြန႔္ေတြဝယ္လိုက္တာ ႂကြပ္ႂကြပ္အိပ္ႀကီးတစ္လုံးအျပည့္မွ ၅ဝဝဝက်ပ္ေလာက္က်တာဗ်။ လက္ဖက္ေျခာက္ေတြ၊ တို့ဟူးေျခာက္ေတြလည္းပါတာေပါ့။ ေဘာ္ဒါႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တို့ဟူးေႏြးႏွင့္ ဆန္စီးကို သူတို့အေခၚ ရွမ္းခ်ဥ္ႏွင့္ အားရပါးရတီးေနတာမ်ား ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုျဖစ္မိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါေရာက္ရင္ၿမိဳ့ထဲကို လာလည္ မယ္လို့ ဆုံးျဖတ္မိပါၿပီ။

ညေနလည္းေစာင္း လူေတြလည္း ဖားမွ ၿမိဳ့ေလးအစြန္က တည္းခိုခန္းဆီျပန္လာျဖစ္ၾကပါတယ္။

အခန္းရွိရာကိုတက္လာၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးဖို့ ျပင္ဆင္ကာ ဘုံေရခ်ိဳးခန္းဆီလွမ္းျဖစ္တာေပါ့။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဝတ္ဆင္ကာ ညစာစားဖို့ စားေသာက္ခန္းဆီသြားေတာ့ စိုးသူရတို့အတြဲက စားစျပဳေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း သူတို့ႏွင့္အတူ ၀ိုင္းထိုင္ကာ ‘ငါးဒုကၡ’ႏွင့္ ဆြဲလိုက္ပါ တယ္။ ထမင္းစားအၿပီး စကားလက္ဆုံေျပာၾကရင္း ခဏပဲရွိေသး အိပ္ခ်င္စိတ္ဘာေၾကာင့္ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ သူတို့ ကို Excuse လုပ္ကာ အခန္းကိုျပန္လာျဖစ္ပါတယ္။ ေလခၽြန္သံလိုလို ၿပီးေတာ့ ျပတင္းမဖြင့္ထားဘဲ အခန္းထဲေအးစက္လာမွုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္နိုးလာျပန္ခ်ိန္မွာေတာ့ အျပင္မယ္ မဲေမွာင္ေနတုန္းပါပဲ။ ျမင္ေတြ႕ေနၾက အလင္းစက္ေလးေတြ စုစည္းတာကို ျမင္ခ်င္မိေပမဲ့ ဒီတစ္ခါ ဘာမွမျမင္ရပါ။ အတန္ၾကာေစာင့္ၾကည့္ေနေပမဲ့ ဘာမွျဖစ္မလာပါ။ အိပ္ယာ ေပၚမွာ အသာလွဲေလ်ာင္းရင္း တစ္ဆယ့္ငါး မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အထင္ အခန္းထဲ တစ္ေယာက္ေယာက္ေရြ႕လ်ားလာကာ ခုတင္ရွိရာကို လွမ္းလာတယ္လို့ အာ႐ုံက ခံစားမိေနရသလိုလိုဗ်။ ေက်ာထဲစိမ့္တဲ့အထိ ေၾကာက္လန႔္မိသလို စိတ္လည္း တၿပိဳင္နက္လွုပ္ရွားမိပါရဲ့။

လက္တစ္ဖက္....မျမင္ရတဲ့ လက္တစ္ဖက္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ညဝတ္ေဘာင္းဘီကို ပြတ္သပ္ကာ အတြင္းထဲက ညီဘြားကို ကိုင္လိုက္တာကို ခံစားရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ေဘးဘက္ဆီ ေရာင္ရမ္းစမ္းသပ္လိုက္ေတာ့ အေမႊးအမၽွင္မရွိ ေခ်ာေမြ႕တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို စမ္းမိသလို ဗိုက္သားေနရာကေန ေအာက္ကို ေရြ႕လာေတာ့ ဆီးစပ္အထိ ဆက္စပ္ေနတဲ့ အေမႊးႏု ေလးေတြကတစ္ဆင့္ ၇လက္မနီးပါးရွိတဲ့ -ိင္တံႀကီး ကို ကိုင္မိပါေရာ။ ထို့အတူ ကၽြန္ေတာ့္-ီးကိုဆြဲၿပီး ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္တာကို ခံစားရမိပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ အစုပ္အမွုတ္ေတြ ခံစားေနရ ရင္း အခန္းထဲ အလင္းစက္ေတြပိုမိုစုစည္းလာကာ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ပုံမွန္လာေနက် ဧည့္သည္ေလးက အားရပါးရျပဳစုေနတာကို ျမင္လိုက္ရ ပါၿပီ။ အခုေတာ့ အမွန္တကယ္ အထိအေတြ႕ကို ခံစားရ ၿပီေပါ့ေလ။

သူကၽြန္ေတာ့္-ီးကို အရင္းမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း -ိင္တံတ ေလၽွာက္ လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္လ်က္တယ္။ ကြမ္းသီးေခါင္းကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ကာ ဖီးလ္အရွိန္ျမႇင့္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရႊဥ ေတြကို တစ္လုံးျခင္း ငုံစုပ္ေတာ့တာ။ သူ႔လွုပ္ရွားမွုမွာေျမာေနတဲ့ခဏ သူ႔ဦးေခါင္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ေျခေထာက္ေတြၾကားငုံ႔လၽွိုးလာၿပီးေနာက္ ခေရဝဆီလၽွာဖ်ားေလးက ၀ိုက္ကာ ၀ိုက္ကာ ျဖင့္ခံစားမွုေတြ ဟိုးအျမင့္ဆီေရာက္ေအာင္ သူ လုပ္ပါေပါ့။ လၽွာဖ်ားေလးကိုမာေအာင္လုပ္ရင္း ခေရဝထဲ ဖိကာဖိကာျဖင့္ တြန္းတာ.....အား.....ဘယ္လိုဖီးလ္မွန္းမေျပာတတ္ဘူး။ ႐ုတ္တရက္ သူထရပ္လိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြကို ပခုံးေပၚထမ္း တင္လိုက္ကာ ေရႊနီငွက္ေပ်ာႀကီးကို ကၽြန္ေတာ့္ခေရဝဆီေတ့ လ်က္ ႏွဲ႕သြင္းသြင္းပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္အခုအျဖစ္အပ်က္ကို အိပ္မက္လို့ ထင္ရေအာင္လည္း ခေရဝက နာက်င္မွုက အစစ္အမွန္ ခံစားေနရတာပါ။ တင္ပါးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ကိုင္တြယ္ရင္း သူ႔ဒစ္ကိုရွန္တိန္လုပ္ကာ အဆုံးထိသြင္းလိုက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ေအာင့္ကနဲ ျဖစ္ သြားရပါတယ္။

ခပ္ေျဖးေျဖး သူအထုတ္ အသြင္းလုပ္ေနစဥ္မွာပဲ အခန္းထဲ အလင္းစက္ေတြပိုမိုမ်ားလာၿပီးေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာအနီး ေနာက္ထပ္ ေကာင္ေခ်ာေလးတစ္ေပြ အဝတ္မပါ ဗလာကိုယ္ထီး မာေတာင္ေနတဲ့ သူ႔-ီးကိုကိုင္ရင္း ေပၚထြက္လာျပန္တယ္။ သူ႔ပစၥည္းသြင္းနိုင္ဖို့ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ကို အသာဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ရွည္လ်ားလွတဲ့ဟာကို အလိုက္သင့္ထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ တစ္ေယာက္က လည္ ေခ်ာင္းထဲအထိသြင္းခ်ိန္ ေနာက္တစ္ေယာက္က ခေရဝမွ လိင္တံအားအျပင္ကို ထုတ္တယ္၊ အထုတ္အသြင္း တိုင္ပင္ကိုက္သလို သူတို့ အရွိန္ ျမႇင့္ ေနၾကေတာ့တာ။ ခဏေနေတာ့ သူတို့ပစၥည္းေတြ ပိုမိုႀကီး ထြားလာသလို ခံစားရၿပီးေနာက္ ေရႊရည္ေတြကို သူတို့ထည့္သြင္း ထားတဲ့အေပါက္ေတြထဲ တၿပိဳင္တည္းလိုလို ပန္းထည့္ၾကပါေတာ့တယ္။

ဒီတစ္ခါေတာ့ မ်က္စိမမွိတ္မိဖို့ ကၽြန္ေတာ္ဆုံးျဖတ္ထားပါတယ္။ သူတို့ႏွစ္ေယာက္လုံး ပစၥည္းေတြကို အသာဆြဲထုတ္လိုက္ၾက ၿပီးေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ အသာလွဲေလ်ာင္းၾကတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးထလိုက္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ငပဲကို တစ္ၿပိဳင္တည္းျပဳစုပါရဲ့။ တစ္ေယာက္ႏွုတ္ခမ္းက ကြမ္းသီးေခါင္းဆီလွုပ္ရွားေနခ်ိန္မွာ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေရႊဥမ်ားဆီမွာ။ ဒုတိယေပၚလာတဲ့ေကာင္ေလးက မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ေပၚခြထိုင္လိုက္ျပန္ကာ သူ႔ခေရဝဆီ ကၽြန္ေတာ့္-ီးကိုဖိသြင္းရင္း ထိုင္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ တင္ပါး ေတြဟာ ေျမၶာက္ကာ ေျမႇာက္ကာထိုင္ထိုင္ခ်ေနတာကိုၾကည့္ရင္း သူ႔အေတြ႕အၾကဳံရွိတာကို မွန္းမိရပါတယ္။

ပထမေကာင္ ေခ်ာ ေလးကေတာ့ သူ႔ေဘာ္ဒါရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြကို ျပင္သစ္အနမ္းတပ္မက္စြာေပးေနတာေၾကာင့္ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ ငပဲႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္အသာဆြဲကိုင္ရင္း ကစားေပးမိပါရဲ့။ ဒုတိယေကာင္ေလးရဲ့ အားမာန္ပါပါ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ၾကာရွည္ မထိန္းနိုင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္သြင္း ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္ေလးတင္ပါးမ်ားႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ေရႊဥေတြကို ဖိကပ္ထားရင္း အားရစြာသုက္ေရေတြပန္းထည့္ပစ္လိုက္တယ္။ သူတို့ ႏွစ္ေယာက္သားသည္လည္း အလ်င္အျမန္ ကိုယ္စီ ဗုံတံေခါက္ ၾကရင္း ကၽြန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံးကို ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲအရည္မ်ား ျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းသြားေစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ကၽြန္ေတာ့္နံေဘးမွာ ေမာလ်စြာလွဲေလ်ာင္းရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကပါေတာ့တယ္။ သတိထားေနရင္း ထားေနရင္းႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း မၾကာခင္မွာ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တာေပါ့။

အရမ္းေအးစက္တဲ့ ခံစားမွုကို ရရွိလို့ နိုးထလာခ်ိန္မွာ မိုးမလင္းေသးပါ။ အခန္းမီးကိုကၽြန္ေတာ္ဖြင့္လိုက္တယ္။ အိပ္ယာတစ္ခုလုံး ဖရိုဖရဲ၊ အိပ္ယာခင္းေတြ ေစာင္ေတြသည္လည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ။ ေနရာတိုင္းမွာ စိုစြတ္ေနေသာ အကြက္ငယ္မ်ားႏွင့္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ ေပၚမွာလည္း ေစးကပ္ကပ္ျဖစ္ေနသလို ခေရဝမွာလည္း နည္းနည္းနာက်င္မွုကို ခံစားရတယ္။ ကဲ... ဘာမွ မစဥ္းစားဘဲ ေစာင္ကို ေကာက္ယူလိုက္ကာ အိပ္ယာေပၚလွဲ အိပ္စက္လိုက္ပါတယ္။ မနက္ခင္းမွာေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး သန႔္စင္လိုက္ကာ အထုပ္အပိုးေတြျပင္ဆင္ ျပန္ဖို့အသင့္လုပ္ထားလိုက္ပါတယ္။ မနက္စာစားဖို့ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခ်ိန္ ဗိုက္ထဲအလြန္႔ကို ဆာေလာင္လာတာေၾကာင့္ ခပ္ မ်ား မ်ားေလးစားျဖစ္ပါရဲ့။ စိုးသူရ ႏွင့္ ေနမင္းတို့ရဲ့ ဖုန္းနံပါတ္တို့ လိပ္စာတို့ကို ကၽြန္ေတာ့္လိပ္စာကဒ္ျဖင့္ လဲလွယ္ၾကၿပီးေနာက္မွာ သူတို့ ကို တစ္ခါတည္းႏွုတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ မိုးမခ တည္းခိုခန္းေလးကို အႀကိမ္မ်ားစြာ ထပ္သြားျဖစ္ တည္းခိုျဖစ္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ညေတြမွာ ဘာသံမွ မၾကားရေတာ့ သလို ဘာမွလည္း မျဖစ္ေတာ့ပါ။

စာႂကြင္း။  ။ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ ၿမိဳ့ကေလးကို သြားရင္း ထပ္မံေလ့လာစမ္းသပ္မွုအခ်ိဳ့လုပ္ၾကည့္တဲ့အခါ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ေက်ာ္က ေက်ာင္းသားေလးႏွစ္ေယာက္ အလည္လာရင္း ညတစ္ညမွာ သူတို့တည္းတဲ့ အခန္းထဲ အလင္းေတြျဖာၿပီး ေပ်ာက္ဆုံးသြား ေၾကာင္း။ တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္ကေတာ့ ေသဆုံးသြားၾကတယ္လို့သာ ဘယ္သူေမးေမးေျဖေၾကာင္း ေသခ်ာသိခဲ့ရပါတယ္။

Alex Aung (9 August 2010)