Wednesday, January 19, 2011

Stuck

အကြာအေ၀းက အေတာ္က်ယ္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ရတဲ့ ေလွကားပါ။ လူမ်ားစြာ အတက္အဆင္းလုပ္လို႕ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ ထဲ က်ဥ္းတယ္လို႕ခံစားေနရသလားပဲ။ ဓာတ္ေလွကားေတြ ႏွစ္စင္းသံုးစင္းရွိေနတဲ့ ဒီအေဆာက္အဦးၾကီးမွာေနထိုင္ျပီး ဒီလိုစကားေတြ ေျပာေနရတာက ဓာတ္ေလွကားကို ကြၽန္ေတာ္မုန္းတီးေနျခင္းက အဓိကအေၾကာင္းရင္းေပါ့။ ဓာတ္ေလွကားဆိုတာ အခ်ိန္မေရြး ျပတ္က် သြားႏိုင္တယ္မဟုတ္လား။ ျပီးေတာ့ သတၳဳတံခါးႏွစ္ခုေစ့သြားျပီး ရုတ္တရက္နိမ့္က်သြားတဲ့ ခံစားရမႈကလည္း အေၾကာင္းတစ္ခုပါ။

ဒီေန႕ေတာ့ အေရးတၾကီးကိစၥရပ္ေပၚလာတာေၾကာင့္ စိတ္တထင့္ထင့္ျဖင့္ ဓာတ္ေလွကားစီးခဲ့ရပါတယ္။ မၾကာခဏ အတက္အဆင္းျဖစ္ ေနတဲ့ ဓာတ္ေလွကားတစ္စင္းျဖစ္ေပမဲ့ အခုလို သူစိမ္းတစ္ေယာက္ႏွင့္ စီးလာရတာဆိုေတာ့ စိတ္ထဲစႏိုးစေနာင့္ျဖစ္ေနမိပါရဲ႕။ Shit! မီးပ်က္ျပီး ဓာတ္ေလွကားရပ္သြားျပီ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာင္တင္ရဦးမယ္မသိ။ အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ပါ လား။ ေပါင္ လယ္ေလာက္ရွိတဲ့ အားကစားေဘာင္းဘီတိုႏွင့္ တီရွပ္လက္ျပတ္တစ္ထည္၀တ္လို႕။ ကြၽန္ေတာ္ေတြးၾကည့္ရတာကေတာ့ gym ကို သူလာေနၾကအတိုင္းလာခဲ့ဟန္ပါ။ သူဒီလို ကိုယ္လံုးမ်ိဳးရေအာင္ဆိုရင္ အခ်ိန္အားရတိုင္း ေလ့က်င့္ခန္းေတြႏွင့္ လံုးပမ္းေနတာ ပဲျဖစ္မွာ။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္းပဲ ကိုယ္ခႏၶာက်စ္က်စ္လစ္လစ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပးတာတို႕ စက္ဘီးစီးတာတို႕ကို ႏွစ္အေတာ္ၾကာလုပ္ခဲ့ ပါတယ္။ gym တစ္ခုကို ပံုမွန္သြားဖို႕ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အခက္အခဲရွိေနလို႕ပါ။ အဲဒီကို သြားျပီဆိုရင္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဖို႕ေတာ့မဟုတ္ ခပ္ မိုက္မိုက္ငနဲတစ္ေပြေလာက္ ကို ဖန္ဖို႕ပဲျဖစ္ခဲ့တာဗ်။

ကြၽန္ေတာ့္ ပခံုးေပၚကို ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္အခ်ိဳ႕က်လာတာကို ခံစားရပါတယ္။ ေနရာ က်ဥ္းက်ဥ္း ၾကပ္ၾကပ္ေတြကို အေသမုန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာေနရာ အက်ဥ္းအက်ပ္နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး စိတ္အစြဲရွိေနတာပါ။ ေနရာက်ဥ္းတဲ့ လမ္းမွာဆို လမ္းေတာင္ေသခ်ာမေလွ်ာက္ ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္မိတဲ့အထိေလ။ ဓာတ္ေလွကားနံရံက ေအးစက္ေနတဲ့ မွန္ခ်ပ္ကို ေခါင္းမွီလိုက္ျပီး yoga class မွာ သင္ယူခဲ့ရေသာ relaxation exercise ေတြကို စတင္လိုက္ ပါတယ္။ စိတ္ႏွင့္ ခႏၶာအတြက္ ေကာင္းေသာအရာေလ။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြကိုမွိတ္၊ ျပီးေတာ့ အကာအရံနံရံမရွိ ျမက္ခင္းျပင္က်ယ္ တစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ေနခဲ့ဟန္ေဆာင္လိုက္တယ္။ ခပ္ေလးေလးအသံ တစ္သံ မေပၚလာခင္ထိေတာ့ ေအးေဆးပါ။

'ေဟး...မင္း အိုေကရဲ႕လား? ေနသိပ္မေကာင္းဘူးနဲ႕တူတယ္'

ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကိုၾကည့္ဖို႕ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ဖြင့္လိုက္ကာ 'ကြၽန္ေတာ္ အိုေကပါတယ္၊ ေနရာၾကပ္ၾကပ္ထဲ ေနေနရတာ မုန္းမိရုံေလးပါ၊ အဲဒါေၾကာင့္ တရားထိုင္တဲ့ေလ့က်င့္စဥ္ တစ္ခ်ိဳ႕လုပ္ေနတာဗ်'

သူ႔ၾကည့္ရတာ ရယ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္မိသြားဟန္တူပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပံဳးရုံေလးျပံဳးျပီး ကြၽန္ေတာ့္နံေဘးမွာ ထိုင္လိုက္ပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ သတိ မထားဖို႕ၾကိဳးစားေပမဲ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ၾကြက္သားထုထည္က အာရုံမစိုက္မေနရပါ။ ေနရာၾကပ္ၾကပ္လူေတြႏွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ျဖစ္ရတာ ကြၽန္ေတာ္ မုန္းေပမဲ့ သူ႕လိုလူတစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္နံေဘးထိုင္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္ စတင္ႏႈိးဆြေနသလို ခံစားရ ပါတယ္။

'Hi ငါက သူရိန္ပါ' သူ႕လက္တစ္ဖက္ ကမ္းလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း လွမ္းကိုင္လိုက္ပါတယ္။

ဆုပ္ညႇစ္ထားတဲ့ သူ႕လက္ေတြဟာ အေတာ္သန္မာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ဖ၀ါးထက္ သူ႕ဟာက ႏွစ္ဆရွိမလားပဲ။ သူ႕ဟာေတြအားလံုး ဒီလိုၾကီးမလား ကြၽန္ေတာ္စိတ္၀င္စားမိပါရဲ႕။ သူ႕လက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ထားမႈဟာ နည္းနည္းၾကာေနေတာ့ ထူးထူးေထြေထြ ကြၽန္ေတာ္ ထပ္ မစဥ္းစားဘဲ သူ႕ကိုျပန္ျပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။ ညိႇဳ႕ငွင္ဖ်ားေယာင္းတဲ့ သူ႕အျပဳံးကို ျပန္ေတြ႕ရခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဗ်ာမ်ားသြားရပါေရာ။ တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္တာနဲ႕တင္ ေၾကြဆင္းသြားပါျပီ။

'Hi! ကြၽန္ေတာ္က ခ်မ္းျငိမ္းပါ'

ကပိုကရို ပခံုးတစ္၀ိုက္က်ေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေခြေတြ၊ ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရႈံ႕ျပီး ျပံဳးလိုက္ေတာ့ ေပၚလာတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ႏွစ္ဖက္ေၾကာင့္ နစ္ေမ်ာသြား တာ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မထိန္းလိုက္ႏိုင္ဘူး။ ဒီလူ သူ႕အသြင္အျပင္ သူ႕ဟန္ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ သိျပီးျဖစ္မယ္ဆိုတာ သံသယမရွိဖြယ္ပါပဲ။ မိန္းကေလးေတြၾကား ေပၚျပဴလာ ေသခ်ာေပါက္ျဖစ္မွာ။ ရုတ္တရက္ သေဘာတက်ျဖစ္ျပီး သူရယ္ေမာေစမဲ့ စကား လံုးတစ္ခုေျပာဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ ပါးစပ္ဟလိုက္ေပမဲ့ မေျပာျဖစ္ဘဲ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္ ေပါင္ၾကားက ထၾကြေနတဲ့အရာကို သူသတိမျပဳမိ ေစဖို႕။

'ခ်မ္းျငိမ္း? အဲဒါ ငါ့ ex ရဲ႕နာမည္ၾကီးပဲ' စိတ္ဆိုးဟန္ျပအၾကည့္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ေျပာေသး။

ေနာက္ဆံုးၾကားခဲ့ရတဲ့ သတင္းအပိုင္းအစေလးကို လ်စ္လ်ဴရႈဖို႕ ၾကိဳးစားဖို႕ခက္သားပါ။ သူ႕ ex လို႕ ေျပာခဲ့သလား? ခ်စ္စႏိုးနဲ႕ အတို ေကာက္ ေခၚခဲ့တဲ့ ex? ခ်မ္းျငိမ္းသူဆိုတဲ့ မိန္းကေလးကို ခ်မ္းျငိမ္းလို႕ အတိုေကာက္ေခၚခဲ့ဲျခင္းေပါ့။

'ေတာက္! မီးပံုေဘး မီးလႈံေနရသလိုပဲ ပူလိုက္တာ'

'မပူဘူးလား ေဘာ္ဒါ?'

ကြၽန္ေတာ္ဘာမွ ျပန္မေျပာခင္မွာပဲ သူ႕အေပၚအက်ႌကိုဆြဲခြၽတ္ကာ ရင္အုပ္ေပၚက ေခြၽးေတြကို သုတ္ေနရဲ႕။ ေကာက္ေၾကာင္းေတြေပၚ ေနတဲ့ ၾကြက္သားဆိုင္ေတြပါလား။ ခပ္ၾကီးၾကီး ႏို႕သီးေခါင္းေတြဆီအၾကည့္မထိန္းႏိုင္ေရာက္သြားမိတယ္။ ႏို႕သီးေခါင္းေတြေဘးမွာအေမႊး ႏုေလးေတြ ၀ိုင္းေပါက္ေနေသးတာ။ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဟာ ရုတ္တရက္ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မာေတာင္လာပါတယ္။ အဲဒါကို ဖုန္းကြယ္ဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ ၾကိဳးစားေပမဲ့ နီးကပ္ေနတဲ့ အေနအထားေၾကာင့္ မလြယ္ကူပါဘူး။

ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္လံုးကို အၾကည့္ကစားေနတဲ့ သူ႕မ်က္၀န္း မာေတာင္ေနတဲ့အရာဆီအေရာက္ ရပ္တန္႕သြားတာကို ခံစားမိရဲ႕။ သူ႕ ႏႈတ္ခမ္းမွာ အျပံဳးတခ်ိဳ႕တြဲခိုလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေအးစက္ေနတဲ့ နံရံေပၚက မွန္ခ်ပ္ေပၚျပန္မွီလိုက္ရင္း မ်က္လံုးေတြပိတ္လိုက္ပါ၏။ ပူေႏြးေနတဲ့ သူ႕လက္ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ျခံဆီ ေရြ႕လာေနတာတကယ္ပါ။ သူ႕လက္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ေပါင္ျခံႏွင့္ နီးကပ္လာရင္း ကြၽန္ေတာ့္ငပဲ ခပ္မာမာဆီမွာ ျငင္ျငင္သာသာ ရပ္တန္႕သြားပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္စိေတြဖြင့္ဖို႕ ျငင္းဆန္ေနဆဲပါ။ ဘာမ်ားဆက္ျဖစ္ဦးမလဲလို႕ေလ။ ကြၽန္ေတာ့္လက္တစ္ဖက္ကို သူဆြဲယူလိုက္ရင္း သူ႕ ေပါင္ျခံတြင္းကို ထားလိုက္ပါတယ္။ သူ႕ငပဲဟာ ပွ်မ္းမွ်ဆိုဒ္ရွိတဲ့ တစ္ခုပါပဲ။ သိပ္မတုတ္ေသာပစၥည္းေပါ့။ သူခ်ီတံုခ်တံုမျဖစ္ဘဲ ၀တ္ ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီကိုေလွ်ာခ်လိုက္ကာ ငပဲရွည္ရွည္ကို ေလထုထဲ ျမႇားတစ္စင္းျဖစ္ေစပါတယ္။ မ်က္လုံးေမွးထားတာ ျပဴးက်ယ္သြား ရကာ အသက္ရွဴမူမမွန္ ျဖစ္သြားရတာေပါ့ေနာ္။ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ အေရျပားတစ္ခုလံုး ေခ်ာေမြ႕လိုက္တာ။ အေမႊးအမွ်င္နည္းလွခ်ည့္။ မာေတာင္ေနတဲ့ သူ႕ငပဲဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြ တထိတ္ထိတ္ျဖစ္ေစပါရဲ႕။ ေခါင္းေလာင္းပံုသဏၭာန္ သူ႕ကြမ္းသီးေခါင္းထိပ္၀မွာ အရည္ၾကည္ေလးေတြ စို႕ထြက္ေနသား။ ၾကာရွည္ကြၽန္ေတာ္တင္းမထားႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ကာ အရည္ၾကည္ေလးေတြ စို႕ေနတဲ့ ငပဲကို ငံုစုပ္လိုက္ပါတယ္။

ပါးစပ္ကို ခပ္က်ယ္က်ယ္ဟကာ သူ႕ပစၥည္းၾကီး အာခံတြင္းထဲထိေအာင္ သြင္းလိုက္တာ ေအာက္ေျခထိေရာ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားျဖင့္။ သူ႕ ကိုယ္လံုးကို လက္မ်ားျဖင့္ပြတ္သပ္ၾကည့္ေတာ့ ေခ်ာေမြ႕လိုက္တာဗ်ာ။ လံုး၀န္းေနတဲ့ေရႊဥေတြကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြျဖင့္ စကၠန္႕နည္း နည္းေလာက္ ပြတ္သပ္ကစားရတာလည္းေကာင္းသားပါ။ သူေတာ္ေတာ္ အေတြ႕အၾကံဳမရွိတာဘဲ။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ပြတ္ သပ္ႏႈိးဆြမႈကို ေကာင္းေကာင္းတုန္႕ျပန္တယ္။ သူ႕ငပဲကို အာခံတြင္းထဲကထုတ္ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမ်ားျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္း စုတ္မႈတ္လိုက္ကာ ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္းျခင္း လွ်ာဖ်ားၾကား လူးလိမ့္ေစပါတယ္။ ေသြးေၾကာမ်ား တဆတ္ဆတ္ခုန္လာကာ သူ႕ငပဲ ပိုမို နီရဲလာရင္း ျပီးဆံုးေတာ့မယ့္အရိပ္အေရာင္ျပပါျပီ။

သူ႕ႏႈတ္ခမ္းက မိန္႕မူးသံကလည္း တျဖည္းျဖည္းက်ယ္ေလာင္လာပါတယ္။ သူ႕ပစၥည္းကို ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲယူထားတဲ့ စကၠန္႕အနည္း ငယ္အတြင္းမွာပဲေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာစြမ္းအာစြမ္း အၾကား သူအမွန္တကယ္နစ္ေမ်ာေနတာပါ။ ကြမ္းသီးေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြကိုက္ထားရင္း လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ အေပါက္၀ေလးကို ကလိျဖစ္တာမွာ သူ တြန္႕တြန္႕လူးပါပဲ။ ခပ္ရွည္ရွည္ငပဲကို အရင္းကဆုပ္ကိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္ျပီး အထက္ ေအာက္ လႈပ္ရွားေပးတာက တစ္ျပိဳင္တည္းလိုလိုေပါ့။ အရည္ၾကည္ေတြ၊ ကြၽန္ေတာ့္အာခံတြင္းက အရည္ေတြျဖင့္ သူ႕ငပဲမွာ ေခ်ာေမြ႕ လို႕။ ခပ္သြက္သြက္ သူ႕ငပဲကို အာခံတြင္းထဲ အသြင္းအထုတ္ျပန္လုပ္ေပးရခ်ိန္မွာေတာ့ ပစၥည္းက ပိုတုတ္လာသလို ခံစားရကာ သူ႕ လက္မ်ားဟာ ကြၽန္ေတာ့္ ဦးေခါင္းကို ထိန္းကိုင္ျပီး ခါးကိုေကာ့ကာ အာခံတြင္းထဲ ဖိသြင္းဖိထုတ္လုပ္ပါေတာ့တယ္။ အားရဖြယ္ တင္ပါးဆံု ကို ညႇစ္မိစဥ္မွာေတာ့ ရုတ္တရက္အျပင္ကို ငပဲအားဆြဲထုတ္လိုက္ကာ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ အားရပါးရ ပန္းထုတ္ပါေရာ။ 'အား...အ...အ' ခြၽဲပ်စ္ေသာ အရည္မ်ားစြာ။

ေနာက္ဆံုးတစ္စက္ သူပန္းထုတ္ျပီးခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္အာခံတြင္းထဲ ျပန္ထည့္ျပီး လွ်ာႏွင့္ျပန္ရစ္ေနလိုက္တာ ေပ်ာ့သြားတဲ့အထိပါပဲ။ ပါးျပင္ေပၚကအရာေတြ သန္႔ရွင္းျပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားဟာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္း ထူအမ္းအမ္းေလးမ်ားဆီေပါ့။ သူ႕လွ်ာဟာ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းထဲမွာ တိုး၀င္ကာ အာခံတြင္းအႏွံ႕ေမႊေသးရဲ႕။ အတူတကြ ေအးစက္ေနတဲ့ ဓာတ္ေလွကား ၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲေလ်ာင္း မိၾကေတာ့ သူ႕ေျခေထာက္မ်ားဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသလိုပါပဲ။ အားေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္အစံုဟာ သူ႕ေနာက္ပိုင္း ၾကြက္ သားမ်ားကို ပြတ္သပ္ဖ်စ္ညႇစ္မိသေပါ့။ သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးဟာ တင္းရင္းတဲ့ ၾကြက္သားဆိုင္ေတြႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းထားတာဗ်။ တင္းရင္း၀ိုင္း စက္ျပီး လွပလြန္းတဲ့ တင္သားဆိုင္မ်ားကို ကြၽန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ပြတ္သပ္မိခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြ မာန္ဟုန္ထလာ တယ္။ တင္သားဆိုင္မ်ားကို ဖ်စ္ညႇစ္၊ အနည္းငယ္ျဖဲကာ လက္ခလယ္ကို သူ႕ခေရပြင့္အနားသတ္မ်ားကို ပြတ္သပ္မိပါေသးတယ္။ ခပ္ တင္းတင္းေလး ဖိၾကည့္မိရင္း ကစားမိတာေပါ့။

ကြၽန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္းအခ်ိဳ႕ကို ခေရပြင့္ထဲ ဖိျပီးသြင္းလိုက္ခ်ိန္မွာ ဓာတ္ေလွကား ျပန္လည္အသက္၀င္လာပါတယ္။ မီးေတြ ဖ်က္ကနဲ ဖ်က္ကနဲ ပြင့္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ဦးသား အျမန္လႈပ္ရွား အ၀တ္၀တ္ၾကရသည္ေပါ့။ ဓာတ္ေလွကား အရွိန္ေသျပီး ရပ္ တန္႕သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ဓာတ္ေလွကားတံခါးကို ဖြင့္ေပးဖို႕ သူစိမ္းႏွစ္ဦးေစာင့္ေနရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ Lobby ကိုေရာက္ အျပင္ကိုထြက္ခြင့္ ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ အေႏွာင့္အယွက္ျပဳခံရတယ္ဆိုေပမဲ့ အနည္းဆံုးေတာ့ ဓာတ္ေလွကားအျပင္ကို ထြက္ခြင့္ရတာ ၀မ္းသာစရာ ေလ။

ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူလိုက္ေတာ့ စကားလံုးေတြ ထြက္က်လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ နားရြက္နားကို အသာတိုးကပ္ျပီး ေလသံ ခပ္တိုးတိုးျဖင့္ 'ငါ့ေနရာကို ဆက္သြားဖို႕ ျဖစ္မလားဟင္?' လို႕ေျပာရဲ႕။

ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္ရင္း 'ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ခါေတာ့ ရိုးရိုးေလွကားကပဲ သြားမယ္ေနာ္' လို႕။

Alex Aung (19-1-2011)

No comments: