အပိုင်း (နှစ်)
[Disclaimer: This is a work of fiction. Any similarities between actual events and the events in this story or the characters in this story are purely coincidental. This story involves descriptions of unsafe sexual acts between men for the purpose of erotic fantasy and is not intended to condone such acts. If you are underage or homoerotic material is otherwise illegal in your area, please do not continue. Author retains copyright; do not duplicate this story without the express written consent by the author. Comments and suggestions are welcomed by the author at kyawkyawster@gmail.com.]
Thank you!
=============================================================================
နောက်နေ့နံနက်ခင်း ၁၀နာရီအချိန်မှာ ကျွန်တော် ရောင်နီကို သွားခေါ်ပြီး မြို့ထဲရှိ တရုတ်တန်းလို့ခေါ်တဲ့ ရပ်ကွက်ကြီး တစ်ခုစီ ကားအသာမောင်းသွားလိုက်ပါတယ်။ အဲ့နားမှာရှိတဲ့ “the Butterfly Wonderland” ထဲ ပထမဆုံး ဝင်မွှေဖို့ ကျွန်တော် လက်မှတ်နှစ်စောင်ဝယ်ပစ်တယ်။ ယခင်က ဝင်မလည်ဘူးပေမယ့် အခုတော့ အဖော်ပါတာမို့ အချိန်ကောင်းတစ်ခုရလိုရငြားပေါ့။
ပြီးတော့ ဈေးတန်းဧရိယာတဝိုက်လျောက်သွားရင်း မွန်းတိမ်းချိန်မို့ sandwich ဆိုင်အဆန်းလေးတစ်ခုမှာ အဆာပြေစားသောက် ခဲ့ကြပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား သတ္ထုနဲ့ပြုလုပ်ထားတဲ့ Fancy လက်ဝတ်ရတနာရောင်းချတဲ့ဆိုင်အချို့မှာ ပစ္စည်းအနည်းငယ်ဝယ်ကြ မွှေကြတယ်ပေါ့။
မွန်းတိမ်းချိန်နှောင်းပိုင်းမှာတော့ သနားညှာတာမှုကင်းမဲ့စွာ ပူပြင်းနေတဲ့ နေရောင်ချိန်အောက် ဟိုသည်စူးစမ်းကြည့်ရင်း အိမ်ပြန်လမ်း လျှောက်ကြဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ်။
ရောင်နီရဲ့အိမ်ကိုပြန်တဲ့လမ်းမှာ သူက ကျွန်တော့်ကိုချက်ချင်းမပြန်သေးဘဲ ခဏထိုင်နားချင်နားဖို့ပြောလာတယ်။
“Sure, မပြန်ဘဲ ညအိပ် အချိန်ဖြုန်းလို့ရရင် ကျွန်တော်ပိုပျော်မိမှာ” သူ့ကို ဘေးတစောင်း မသိမသာငဲ့ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်ပါတယ်။
ရောင်နီက အားရပါးရပြုံးခဲ့ပြီး “အင်း…ဒါဆို အေးဆေးအချိန်ရတော့ ပိုပျော်ဖို့ကောင်းမယ်လို့ ကျုပ်ထင်သား” တဲ့။
“အိုကေ” ကျွန်တော် သူ့ကိုပြန်ပြုံးပြရင်း အိမ်ပြန်လမ်းပေါ် ကားကို အာရုံစိုက် ဂရုထားမောင်းနှင်လိုက်ပါတယ်။
သူ့အိမ်ကိုရောက်တာနဲ့ချက်ချင်း ရေခဲသေတ္တာရှေ့သွားရပ်ကာ နှစ်ဦးသားအတွက် ရေပုလင်းနှစ်လုံးဆွဲယူလာတယ်။ ကျွန်တော်တို့ တကျိုက်နှစ်ကျိုက်လောက် ရေသောက်ပြီးတာနဲ့ ရာသီဥတုပူသေးတာကြောင့် အိမ်ဝန်းကျင် ဟိုသည်လမ်းလျှောက်ကြဖို့၊ ပြီးမှ ရေချိုးပြီး ညစာအတွက်ပြင်ဆင်ကြမယ်လို့ သူအကြံပြုပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အေးဆေးသက်သာ သဘောတူရတာပေါ့။
ရေမိုးချိုးဖို့အတွက် ကျွန်တော်အဝတ်တွေ စချွတ်နေစဉ်မှာပဲ ရောင်နီသည်လည်း တကိုယ်လုံးအဝတ်မကပ်အောင်ခွာပြီးပါပြီ။
“နှစ်ယောက်စလုံး ရေအတူချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းက ကျယ်ပါတယ်” ရောင်နီ စကားပြောလည်းပြော သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီတိုနဲ့တကွ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်လိုက်တယ်။
“Okay,” ကျွန်တော်လည်း အိုကေလိုက်ရင်း ရေပန်းခေါင်းအောက်ဝင်ကာ ခလုပ်ကိုဖွင့်ချပါတယ်။ ရေအပူချိန်က အံကိုက်ချိန်ညှိထား သည်မို့ ကဂျိုးဂဂျောင်မဖြစ်သွားတာတော်သေးတယ်။ ရောင်နီက ကျွန်တော့်နောက်ပါးကနေ ရေပန်းအောက်ဝင်ရပ်တယ်လေ။
ရေပူစက်ကလေးသေးတာမို့ မကြာခင်ရေအပူချိန်အေးစက်လာနိုင်ကြောင်း ရောင်နီက သတိပေးလာတာကြောင့် ခေါင်းလျှော်နေတဲ့ ကျွန်တော် ဆပ်ပြာမြှုပ်မြန်မြန်ပြောင်အောင်ဆေးချရပါတယ်။ တကိုယ်လုံးဆပ်ပြာတိုက်ချွတ်ဖို့အတွက် နံဘေးခဏကပ်ပြီးရပ် ကျွန်တော် ဆပ်ပြာတိုက်နေချိန်မှာ ရောင်နီတယောက် ရေပန်းအောက်ဝင်ကာ အားရပါးရချိုး သူ့ဆံပင်ကို ခေါင်းလျှော်ရည်နဲ့ကောင်းကောင်းဆေး တယ်။ သူ့ငပဲက ပုံမှန်မဟုတ် မတ်ထောင်နေတာမို့ ခန္ဓာကိုယ်တဝိုက်အကြည့်မရောက်လည်း မျက်စိထဲ ထင်းနေတာဗျာ။ ကျစ်လစ်လှပ ပေါ်လွင်တဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ကြည့်ဖြစ်သွားရတယ်လေ။
သူရေချိုးပန်းခေါင်းခလုပ်ကို လှည့်ဖွင့်နေစဉ် ခန္ဓာကိုယ်နောက်ပိုင်းနဲ့တကွ လုံးဝန်းပြည့်တင်းတဲ့ တင်သားဆိုင်တွေအား ကျွန်တော် အသာကိုင်တွယ်မိနေပါတယ်။ သေချာတာက သူသည် ရုပ်ရည်ပြေပြစ်ချောမောတဲ့ အမျိုးသားတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အပြင် လှပသည့် ကိုယ်ဟန်ပိုင်ရှင်မို့ အတူတကွ မထိတထိ ရေချိုးနေရတဲ့အပေါ် ကျွန်တော်သာယာကျေနပ်တာအမှန်ပါ။
ရောင်နီတယောက် ရေပန်းခေါင်းအောက်မှာ နံဘေးကပ်ရပ်လျက် နေရာဖယ်ပေးလာတာမို့ ကျွန်တော်လည်း ရေပန်းခေါင်းအောက် ဝင်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ရောင်နီသည်လည်း ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်နောက်ပိုင်းအနှံ့လက်အစုံနဲ့ပွတ်သပ်ထိတွေ့တာ တင်သားဆိုင်နေရာ အရောက် ကိုင်တွယ်ရုံသာမက လက်ချောင်းများအား ခရေအတွင်းပိုင်းထဲထိ ထိုးသွင်းလျက် အထိအခတ်မခံ G_Spot လိုနေရာကို ရှာဖွေလာတယ်။ ဟုတ်တယ် ခပ်တုတ်တုတ် သူ့လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကို အသုံးပြုလျက် ခရေအတွင်းထဲကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း ထိုးသွင်းရင်းနှိုက်တာပါ။ အထာကျ အသွင်းအထုတ်အဆင်ပြေမှ နောက်လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကိုထပ်ပေါင်းထည့်သွင်းပြီး ကလိပြန်တယ်။
အဲသလိုအနေအထားနဲ့ လက်ကစားနေကြတာ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာချိန်မှာတော့ ရေပန်းခေါင်းကကျလာတဲ့ရေများဟာ အေးစက်စပြုလာတယ်။ ဒါဟာ ကျွန်တော်တို့ ရေမိုးချိုးပြီးချိန်တန်ပြီလို့ အချက်ပြတာပါပဲ။
နှစ်ယောက်သား တဘက် ကိုယ်စီသုံးပြီး တကိုယ်လုံးရှိ ရေများခြောက်သွေ့အောင် သုတ်သင်ပြီးနောက် ရောင်နီဦးဆောင်ရာ သူ့အိပ်ခန်း ရှိရာဘက်လိုက်သွားပါတယ်။ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတဲ့အထိ အငမ်းမရကို ကျွန်တေ်ာတို့နမ်းဖြစ်ကြတာ အိပ်ရာပေါ်ကို တွားမတက်ခင် အထိပါပဲ။ အိပ်ရာပေါ်ရောက်တော့လည်း တစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ယောက် ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေဆဲဖြစ်သလို နှုတ်ခမ်းခြင်း အနမ်းဂဟေဆက်တာ မပြီးဆုံးသေးဘူးရယ်။
ရောင်နီရဲ့ နံဘေးမှာ လဲှလျောင်းလျက် ကျွန်တော် သူ့လည်တိုင်အနှံ့၊ သူ့ပခုံးသားတဝိုက်အနမ်းဖွဖွဆက်တိုက်ပေးရင်း အောက်ကိုဆင်း ချလျက် မာတောင့်မတ်ထောင်နေတဲ့ သူ့ငပဲကြီးကို ပါးစပ်ထဲငုံစုပ်ချလိုက်ပါတယ်။
ရောင်နီ့နှုတ်ဖျားမှ ကျေနပ်သာယာမိန့်မူးမှုကြောင့် သက်ပြင်းမောချသံ ညည်းညူသံသဲ့သဲ့ထွက်လာသလို ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေကိုလည်း သူ့လက်ချောင်းများနဲ့အသာအယာထိုးဖွလာတယ်။ သူ့ငပဲကြီးက တုတ်ခိုင်သလို ရှည်လျားသည်မို့ ကျွန်တော်ပညာမသုံးဘဲ ပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်းလုပ်လို့အဆင်မပြေလောက်ပါဘူး။ ငပဲအခြေကို လက်နဲ့အသာဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ကွမ်းသီးခေါင်းတဝိုက်ကို လျှာနဲ့ အသာအယာရစ်ဝိုက်လျက်ပြုတာမျိုး၊ ဖောင်းကြွနေတဲ့ သွေးကြောကြီးတွေကို လျှာနဲ့ဖိနှိပ်ကလိရင်း တို့ထိတာမျိုး၊ ပြီးတော့ တစ်ချောင်း လုံးမဟုတ်တောင် တစ်ဝက်လောက်ထိ ခပ်သွက်သွက် အထုတ်အသွင်းလုပ်တာမျိုးတွေ ကျွန်တော်လုပ်ရတယ်လေ…အား။
အွန်း…. ကွမ်းသီးခေါင်းက ဖောင်းကြွလာသလို အရည်ကြည်အချို့စိမ့်ထွက်လာချိန်ကျ ရောင်နီတယောက် ဖင်တကြွကြွနဲ့အိန္ဒြေမရ ဖြစ်လာပြီ။ သူ့ငပဲတခုလုံးကို စုတ်မှုတ်လျက် ပါးစပ်နဲ့လုပ်နေသော်လည်း ရင်အုပ်အစုံနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလည်း လက်နဲ့ အသာအယာ ပွတ်သပ်ကလိတာမျိုး စည်းချက်ကျကျ ကျွန်တော်လုပ်တယ်။ ပါးစပ်ကိုသုံးပြီး ကော်ဖီဖျော်သလို တပြွတ်ပြွတ် အသံမြည်တဲ့အထိ လှုပ်ရှား ပေးတာမရပ်နားဘဲ ရောင်နီရဲ့မျက်ဝန်းတွေကို တချက်ခိုးကြည့်လိုက်တာ မျက်ဖြူစိုက်ပြီး ရင်အုပ်အစုံဟာ လည်း ဖောင်းမောက်ကြွတက်လျက် ကျွန်တော့်ပညာအသုံးချမှုမှာနစ်မျောနေလို့ ကျေနပ်တယ်။ သူ့တင်ပါးဆုံမှာ ကျွန်တော့်လက်အစုံ ကိုထိန်းကိုင်ထားစဉ်မှာ သူကတော့ ကျွန်တော့်ဆံနွယ်တွေကြားထဲ လက်ချောင်းတွေနဲ့ထိုးဖွနေတယ်လေ။
မိနစ်အနည်းငယ်လောက်ထိ ကျွန်တော်ပုလွေပေးပြီးနောက် ရောင်နီရဲ့ ရွှေဥတွေဟာ ကပ္ပာယ်အိတ်ထဲ အနည်းငယ်လှုပ်ရှားပြေးကပ်တာ တွေလုပ်လာတာကြောင့် သူ့လိင်စိတ်အထွဋ်အထိပ်ရောက်လုနည်းပါးဖြစ်လာမှန်း သိခဲ့ပါတယ်။ သည်တော့ ကျွန်တော်လုပ်လက်စကို အရှိန်လျှော့ ရပ်တန့်လိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းများစီပြန်သွားကာ စတင်နမ်းရှိုက်နေပစ်တယ်။
ရောင်နီက အထာပေါက်စွာ ကျွန်တော့်ငပဲ ဒုံးပျံကြီးစီလက်ရောက်ကိုင်တွယ်ကြည့်ပြီးနောက် ပက်လက်လှန်အိပ်စေပါတယ်။ ကလိ ကလိ ယားကျိကျိဖြစ်အောင် ကျွန်တော့်လည်တိုင်အနှံ့နဲ့ နားရွက်အစုံကို နမ်းရှိုက်လျက်မှ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို နေရာရွှေ့ကာ အနမ်းပေး တယ်ဗျ။ မတ်ထောင်နေတဲ့ ဒုံးပျံကိုလက်နဲ့အသာထိန်းကိုင်ထားရင်း ပေါင်ခြံတဝိုက်သာမက ကပ္ပာယ်အိတ်တဝိုက်ကိုပါနှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ပွတ်သပ်သလို အနမ်းဖွဖွလည်းဆက်တိုက်နမ်းတာမျိုး သူလုပ်တယ်။ ကျွန်တော့်ဒုံးပျံကြီးကို ကွမ်းသီးခေါင်းကနေ အခြေရင်းထိ သူ့ အာခံတွင်းထဲ စုပ်မျိုလိုက်ချိန်မှာ မအောင့်အီးနိုင်စွာ အနည်းငယ် ညည်းညူမိရတယ်။ တဖန် မသိမသာ ချောဆီစိုရွှဲလက်စ သူ့လက် ချောင်းများနဲ့ တင်းကြပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ခရေထဲ ထိုးသွင်းလမ်းချဲ့တယ်။ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတဲ့အထိ နေရာနှစ်ခုကို အစွမ်းကုန် သူပညာ ပြန်ပြနေရင်းမှ ရပ်တန့်ကာ ဦးခေါင်းပြန်မော့လျက် ကျွန်တော့်ကို အမေးစကားဆိုလာတယ်။
“ခင်ဗျား -င်ပေါက်ထဲကို ကျုပ်ဟာကြီးသွင်းခွင့်ပေးပါလား” ရောင်နီဟာလေ နားခံသာအောင် မကျူတတ်ဘူးထင်ပါရဲ့တဲ့တိုးကြီးပြော တယ်။ ဒါပေမယ့် ခပ်တိုးတိုးလေသံနဲ့ ညည်းညူသလိုပြောပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်အား ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးမလိုလိုနဲ့ ပက်လက် လှဲလျောင်းသွားအောင် တွန်းလှဲလျက် ရင်အုပ်မောက်မောက်ပေါ်မှ နို့သီးခေါင်းများကို လျှာသိုင်းကျင့်ပါရော။
“အင်း…..သိပ်တော့ မကြမ်းနဲ့ဗျာ” ကျွန်တော်လည်း မပွင့်တပွင့်လေသံနဲ့ပြန်ဖြေတယ်။
ရောင်နီ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ရင်း နံရံကပ်ဗီရိုတစ်ခုရဲ့အံဆွဲထဲမှ အပြာရောင်ချောဆီပုလင်းတစ်ခုကိုဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ ခပ်သေးသေး ပုလင်းအဖုံးကို ဖွင့်ပြီး ကျွန်တော့်နှာခေါင်းအနားဝေ့ယမ်းပြန်တာမို့ ရလာတဲ့ရနံ့လတ်ဆတ်မှုလှိုင်းလုံးဟာ တကိုယ်လုံးကို ရိုက်ခတ် သွားသလားခံစားရတယ်။
“ဘယ်လောက်ထိ ကြမ်းစေချင်တာလဲ ပြောပြ” ဟင်း…..ခပ်တိုးတိုးလေသံနဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိရှိ အသဲတုန်အူတုန်သွားအောင် အနားနားကပ်မေးတယ်။
သူ့မေးခွန်းက ခပ်ရိုးရိုးလေးပါ။ ပြန်ဖြေရင်လည်း မရိုးမဆန်းလေး ကျွန်တော်ဖြေမယ်လို့ စဉ်းစားမိသော်လည်း နှလုံးခုန်သံကတော့ အနည်းငယ်ပိုမြန်လာပါရော။ “အာ….ခင်ဗျားပစ္စည်းကြီး ကျွန်တော့်-င်ထဲမြုပ်နေအောင် သွင်းစေချင်တာ….ပြီးတော့ အဲသလိုလုပ်နေတုန်း ခင်ဗျားမျက်နှာကို ကြည့်ချေင်တယ်…ဒါပဲ” ခပ်တိုးတိုးပဲ သူ့ကိုပြန်ဖြေမိတယ်။ ကျွန်တော် ရှက်နေတာများလားပဲ။
ရောင်နီ ခေါင်းငြိမ့်ပြပုံက တည်ငြိမ်လေးနက်နေပါတယ်။ သူ့ပါးပြင်အစုံကတော့ နှင်းဆီပန်းခင်းတစ်ခင်းလိုပဲ ရဲတွတ်လို့ပါ။ “ခင်ဗျား နေရတာအဆင်မပြေဘူး တစ်ခုခုအမှားအယွင်းဖြစ်ရင် ကျုပ်ကိုအသိပေး။ ဒါမှမဟုတ် ရပ်စေချင်ရင်လည်း ချက်ချင်းပြောဗျာ…နော်”
“ကျွန်တော် ပြောပါ့မယ်” ကျွန်တော် သေချာကတိပေး ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။ လိင်ဆက်ဆံချိန်မှာ နာကျင်မှုတစ်ခုခု ခံစားရရင် ကျွန်တော့်အတွက် ချက်ချင်းဆိုသလို Feel ကျဲစေတာလည်းအမှန်ပါပဲ။
ရောင်နီရဲ့လက်အစုံဟာ ကျွန်တော့်တင်သားဆိုင်နှစ်ခုကြား အသာအယာနေရာယူပြန်တယ်။ သူ့လက်ချောင်းတွေဟာ တင်းကြပ်နေဆဲ ကျွန်တော့်ခရေဝတဝိုက် ရေဝဲကန်တော့လို့လည်ပတ်ရင်း ဂရုတစိုက်နဲ့ တရစ်ခြင်း အဝချဲ့ပါတယ်။ အေးစက်ချောကျိနေတဲ့ လက်ချောင်း များရဲ့ ခရေဝထဲ မျှော့သွေးစမ်းမှုဟာ ကျွန်တော့်ကို သက်ပြင်းမော မကြာခဏချမိစေသလို ဖင်တကြွကြွဖြစ်စေရော။ လက်ချောင်းတ ချောင်းခြင်း အထုတ်အသွင်း အဆင်ချောပြန်တော့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူး၊ အဲသည်ကနေ သုံးချောင်းပူးကာ လမ်းကျောင်းကျင့် မိတ်ဆက်ပုံက ရောင်နီ့ပညာကို သိရစေတယ်။ နုညံ့ငြင်သာသလို အထိအကိုင်များက ကြင်နာမှုပါတာကြောင့် ကျွန်တော့်ရဲ့ မသက်မသာ စိတ်ထဲတင်းကြပ်သလို ခံစားမှုများက ခဏခြင်းမှာပဲ ပြေလျော့ကာ အလိုက်အထိုက် တိုးတက်တပ်မက်စိတ်တွေ အရှိန်မြင့် လာတယ်လေ။
“အာ…မရပ်လိုက်ပါနဲ့….ဆက်လုပ်ပေး” ကျွန်တော် သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ဖမ်းစွဲကိုင်ပြီး အားပေးအားမြောက်လုပ်မိတယ်။ သူသွင်းထားတဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ခရေအတွင်းထဲမှာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်လိုက် အထုတ်အသွင်း ငြင်သာစွာ တရွရွလုပ်လိုက်နဲ့မို့ ကျွန်တော့်မှာ ငါးရံ့ပြာလူးပါ။ သူ့လက်ချောင်းတွေကို အတွင်းပိုင်းထဲထိ ပိုပိုထိုးသွင်းလိုက်ချိန်ဆို ကျွန်တော် မထိန်းနိုင်ဘဲ အသံထွက်ညည်းညူ ပစ်တယ် တကယ်။
“ဒါပဲလေ….ခင်ဗျား သည်လိုအရသာကို ဘယ်လောက်ထိလိုချင်လဲ ကျုပ်ကြားချင်တယ်…ကြိုက်သလောက်အော်” ရောင်နီက သူ့အသံ အက်ရှရှနဲ့ စိတ်ပိုကြွအောင် အားပေးအားမြောက်လုပ်ပါတယ်။ ခရေအတွင်းထဲ ထိုးမွှေနေတဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ prostate (အမျိုးသားများရဲ့ G-Spot) နေရာကိုရှာကြံလျက် တကယ့်ကို အသာအယာတို့ထိပွတ်သပ်ကလိပြန်တာမို့ မအော်ညည်း နိုင်တော့ဘဲ တအိအိ ခပ်တိုးတိုးသာအသံပြုရတယ်။
Prostate နေရာကို ရောင်နီက အတန်ကြာတဲ့အထိ ပွတ်သပ်ကလိနေတာ တဖြည်းဖြည်း ကျွန်တော့်ပေါင်ခြံအတွင်းပိုင်းထဲမယ် ဒိုးဒိုးဒန့်ဒန့် တဆတ်ဆတ် ခုန်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲဟာလည်း မတို့မထိမကိုင်ဘဲ ဆီးစပ်ကိုပြေးကပ်နေသလို ရာနှုန်းပြည့် မာတောင့်နေတာ ကွမ်းသီးခေါင်းမယ် အရည်ကြည်စို့လာမှန်း သတိထားမိတယ်။ သူ့လက်မက ကျွန်တော့် ခရေနဲ့ကပ္ပာယ်အိတ်ကြား ဧရိယာကို ပွတ်သပ်နေစဉ်မှာ အတွင်းပိုင်းမှ လက်ချောင်းများကတော့ အဓိကပွိုင့်ကို တပြိုင်နက်ကလိနေတာပါပဲ။ ကျွန်တော့်မှာ ကြာရှည် မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အမြန်ပြီးတော့မည့်အရိပ်အယောင်ပြလာတာကြောင့် သူ့ပခုံးကိုဖျစ်ညှစ်လိုက်ပြီး လုပ်နေတာကိုရပ်တန့်ဖို့ပြောမိ တယ်။
“Please, I need you inside of me” တုန့်ဆိုင်းတာတွေ ရှက်ရွံ့တာတွေ အကုန်ပျောက်ပြီး သူ့ကိုကျွန်တော် တောင်းပန်ပြောပြောခဲ့ တယ်။
သူ့လက်ချောင်းတွေကို ကျွန်တော့်ခရေထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး နံရံကပ်ဘီရီုအံဆွဲထဲလက်နှိုက်ရင်း “ကျုပ် ကွန်ဒုံးသုံးရမလား”လို့ ပါးစပ်ကမေးပေမယ့် ကွန်ဒုံး နှစ်ခုသုံးခုမကကိုယူပါတယ်။ သူ့လေသံက စေးကပ်ကပ်နိုင်သော်ငြား ကျွန်တော် သက်သောင့်သက်သာ ဖြစ်မယ့်အနေအထားကို ပိုအာရုံစိုက်တယ်ဗျ။
ကျွန်တော် ဦးခေါင်းကို အသာခါရမ်းပြကာ “မသုံးနဲ့ရတယ်။ ကျွန်တော် PrEP သောက်ထားတယ်အမြဲ” ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အံ့သြမိတဲ့ အထိ အလျင်အမြန်ငြင်းဆန်မိပါတယ်။
‘အာ….ကျုပ်လည်းအတူတူပဲ။” ရောင်နီက စကားပြန်ကာ ကွန်ဒုံးများကို ဘီရိုအံဆွဲထဲပြန်ထည့်လိုက်တယ်။
“ခင်ဗျားပစ္စည်းကြီးတခုလုံး ကျွန်တော့်-င်ထဲအပြည့်မြုတ်နေတာကို ခံစားချင်တာ။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကြား အလွှာခြားတာကို မလိုချင်ဘူး”
“ခင်ဗျား သေချာလို့လား” ရောင်နီက ပါးစပ်မှ စူးစမ်းမေးမြန်းသလို သူ့မျက်ဝန်းများဟာတော့ ဆန္ဒအစုံနဲ့ အလျှံတငြီးငြီးတောက် လောင်လာတယ်။
“တကယ်….သိပ်သေချာတယ်ဗျာ” ကျွန်တော့်ခြေတံနှစ်ဖက်ကို အနည်းငယ်ကားလျက် ဖိတ်ခေါ်ဟန်ပြပြီး စကားတုန့်ပြန်လိုက်ပါတယ်။
ရောင်နီ ဦးခေါင်း တဆတ်ဆတ်ငြိမ့်လျက် ချောဆီဘူးကိုလှမ်းယူပါတယ်။ သူ့ငပဲကြီးကို ကျွန်တော့်ခရေဝမှာ မတေ့ခင် ချောဆီ ခပ်များများလိမ်းကျံတဲ့အပြင် လူးသင့်တဲ့နေရာအနှံ့သူလိမ်းတယ်။ ကျွန်တော့်ဘယ်ဘက်ခြေတဘက်ကို သူ့ညာဘက်ပခုံးပေါ်ထမ်း တင်ရင်း အခြားလက်တစ်ဖက်ကတော့ ငပဲကြီးအား တွင်းထဲလမ်းကြောင်းတည့်အောင် ထိန်းကိုင်ထည့်တယ်ဗျ။
“ကျုပ်ကိုကြည့်ပါဗျ” နုညံ့တဲ့လေသံနဲ့ သူတောင်းဆိုတယ်။
ကျွန်တော့်မျက်လုံးများနဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံမိချိန်မှာတော့ သူ့ငပဲကြီးကို ခရေထဲ တထစ်ချင်းအသာအယာထိုးထည့်ပါရော။ တုတ်ခိုင်သလို သွေးကြောများဖောင်းကြွနေတဲ့ သူ့ငပဲကြီးဟာ ကျွန်တော့်ခရေနှုတ်ခမ်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်ရင်း အတွင်းပိုင်းထဲ ပြည့်ကြပ်စွာတိုးဝင် သည်မို့ တနင့်တပိုးကြီးခံစားရသလို ရင်ထဲတလှိုက်လှိုက်ခုန်လာတယ်။ တိုးဝင်သလောက် စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာတဲ့အထိ ကျွန်တော် အသားကျအောင် အချိန်ပေးပြီးမှ အဆုံးထိမဝင်သေးသော သူ့ငပဲကို ဂရုတစိုက်ဆက်သွင်းတယ်။ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိ မပြောတတ်ဘူး ဗျာ….နာကျင်ပူစပ်တာလည်းမဟုတ် ခံစားချက်ကြီးကလည်း တနင့်တပိုးကြီးမို့ သက်ပြင်းခဏခဏချမိတာတော့အမှန်။ စိတ်ကူးယဉ်တာ မဟုတ်ဘူး တကယ်လိုလိုချင်ချင်နဲ့ ကျွန်တော်လိုက်လျောမိလို့ ခံစားရတဲ့ဖီလင်မှန်း ပြန်သတိကပ်မိကာ စိတ်လိုလက်ရ သူစိတ်မခုစေရ အောင် အမူအယာကအစပြင်လိုက်တယ်။
“အဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လား” သူက အသံခပ်တိုးတိုးနဲ့မေးပါတယ်။ ပြီးတော့ ပခုံးတဖက်နဲ့ဖမ်းထိန်းထားတဲ့ အနေအထားမပျက်အောင် သူ့ဘာသာသူထိန်းကိုင်တယ်။
အသက်မျှင်းမျှင်းရှူရှိုက်လျက် “ပြေတယ်….ခင်ဗျားပညာပြတာ မစုံသေးဘူးထင်တယ်…ဆက်လုပ်ဦး”လို့ ကျွန်တော်ပြောရတယ်။
ရောင်နီ သူ့ငပဲကြီးကို ကျွန်တော့်ခရေထဲ တစ်လက်မခြင်း တစ်လက်မခြင်း ထိုးစိုက်နှစ်မြုပ်တာကြောင့် ခဏရပ်လိုက်ချိန်တိုင်း အသက်ခိုးရှူရပါတယ်။ ကျွန်တော့်ခရေဝတခုလုံး သူ့ငပဲကြီးအပြည့်အသိပ်တိုးဝင် ပိတ်စို့သွားချိန်မှ ခန္ဓာကိုယ်အားကိုသုံးပြီး ရှန်တိန် သွက်သွက်စလုပ်တယ်။ အား….သူ့နဖူးကြီးနဲ့ ကျွန်တော့်နှဖူး တွန်းတိုက်မိမတတ်ဖြစ်သွားတိုင်း အလန့်ထန်းလျက်ဖြစ်ရတာအမောပါ။ ရင်ဘတ်ကြီးတခုလုံး ပြည့်သိပ်နေသလိုခံစားရတာမို့ အသက်ရှူသွင်း ရှူထုတ်မှန်အောင် အာရုံစိုက်ရတဲ့ အချိန်ခဏဟာ အလုပ်ကိုဖြစ် လို့။
“ခင်ဗျားပစ္စည်းက သိပ်ကိုကောင်းဗျာ….အလွန်ကြပ်….ကျုပ်-ီးကြီးကိုတင်းအောင်ဖမ်းကိုင်ထားသလိုပဲ စည်းပိုင်နေတာ” ခပ်တိုးတိုးလေး သူရေရွတ်တယ်။
ရောင်နီ့ငပဲခပ်တုတ်တုတ်ကြီးကြောင့် ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံး လေထဲလွင့်နေသလိုခံစားရပေမယ့် သူ့ဟာကြီးက မာတောင့်ရှည်လျား လွန်းပါတယ်။ ငပဲကြီး ကျွန်တော့်ခရေထဲ တိုးဝင်ချိန် ဒါမှမဟုတ် ပြန်ဆွဲထုတ်ချိန်ဆို အူတွေ အသည်းတွေပါ လိုက်ပါသွားမလား ခံစားရတာအမှန်။ ဒါ့အပြင် ကိုယ့်နှလုံးခုန်သံကို ကိုယ်ပြန်ကြားရသလိုမို့ တခါတလေ ရောင်နီ့ကို မကြည့်ရဲဘဲ ရှက်သွေးဖြန်းမိသလိုပါပဲ။ တကယ်မယုံနိုင်စရာကောင်းလောက်အောင် အပေးအယူမျှလာပြီး လိင်စိတ်ထန်မှုဟာလည်း နှစ်ယောက်စလုံးမှာ မီးထတောက်မတတ် ဖြစ်လာကြတယ်။ ကျွန်တော်ပြသမျှ မြင်တွေ့သူ၊ ကျွန်တော့်ကို အရေးတယူလေးစားသမှုရှိသူ၊ ကျွန်တော့်အကြိုက် ဖြစ်တည်မှုအတိုင်း အကန်မပြောဘဲ အလိုက်သင့် အလျားသင့်လိုက်ပါသူ၊ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲက ဆန္ဒခြေရာအတိုင်း လိုက်ပါလာအောင် ခေါ်ဆောင်နိုင်သူ ရောင်နီပါ။
“နည်းနည်းလောက် ဖင်ကိုကြွလိုက်” လို့ပြောတာကြောင့် ကျွန်တော့်တင်ပါးဆုံအား အနည်းငယ်လူးလှိမ့်ပြီး အပေါ်ကို အနည်းငယ် မြောက်လိုက်ပါတယ်။သည်အခါမှာ လက်ကျန် အခြားကျွန်တော့်ခြေထောက်တဖက်အား သူ့ပခုံးအစုံပေါ် မျှထမ်းပြီး သူ့ငပဲကြီးကို တဆုံးထိုးသွင်းချပစ်လို့ရသွားအောင်ဖန်တယ်လေ။ တင်းထားတဲ့လက်ကျန်စိတ်လေးကို အဆုံးထိလျော့ပေးရင်း သူပြုသမျှ ကျွန်တော် ခွင့်လွှတ်ရရော။
ရောင်နီရဲ့ ပညာပြပုံကလည်း တကယ်ပါ….ညည်းညူသံဘယ်လိုပြုရမှန်း မသိတော့ဘူးရယ်….ငပဲရှည်တုတ်ကြီးကို ကျွန်တော့်ခရေထဲ တစ်ချက်ခြင်း ငရုတ်ဆုံထောင်းသလိုထောင်းတယ်။ ကျွန်တော့်ဘက်က လိုလားလွန်းပုံပြပေမယ့် ထမနဲထိုးသလို မွှေနေတာအကြာကြီးပဲ။ အား…..ကျွန်တော့် ခရေအတွင်းသားနံရံတွေကို သူ့ငပဲကြီးက ပွတ်တိုက်သွားသလို prostate ကိုလည်း ချက်ကျလက်ကျ တို့ထိတာများ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်းထပြီး ရေလှိုင်းရိုက်ခတ်သလိုခံစားရတယ်။
“ခင်ဗျားက သိပ်လှတယ်ဗျာ….တကယ့်ကို အံ့သြစရာပဲ” ကျွန်တော့် လည်တိုင်အနှံ့ကို သူနမ်းရှုံ့ရင်း ပြောလာတယ်။
အွန်း…..တစ်ချက် တစ်ချက် သူဆောင့်လိုက်တိုင်း အတွင်းထဲကို နင့်ကနဲဝင် ဝင်သွားတာ မိန်းကလေးဆိုရင် သားအိမ်ထောက်လောက် တယ်။ ချောဆီထည့်သွင်းထားမှုကြောင့်ရော သူ့သဘာအရကော ကျွန်တော့် prostate ကို အသာအယာပွတ်တိုက်နေတာ အချက်တိုင်း။
“God, အတော်ကောင်းတာပဲ…ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်…အဲ့နေရာ….မရပ်လိုက်နဲ့….ဆက်လုပ်” သက်ပြင်းအခါခါချပြီး ကျွန်တော် တောင်းဆိုမိတယ်။
“ကျုပ်မရပ်ပါဘူး…ကျုပ်-ီးကြီး ခင်ဗျား-င်ထဲထည့်ထားတာကြိုက်တယ်မဟုတ်လား…ကြိုက်လား…ရှီး…”
သူ့ပါးစပ်ကလည်း မေးခွန်းထုတ်သလို ငပဲကြီးကိုလည်း ကျွန်တော့်ခရေထဲ တင်းပါဆုံထဲမြုပ်သထက်မြုပ်အောင် ပိုပိုထိုးထည့်မွှေတာပါ။
“ပိုကြမ်းဦး….ထပ်ကြမ်းပေး….” ဘယ်လိုတွေ မရှက်မကြောက်တောင်းဆိုမိလဲဆိုတာ ကျွန်တော် ကိုယ့်အသံကိုကိုယ်မယုံဘူးရယ်။
ကျွန်တော့်တောင်းဆိုမှုကို လိုက်လျောတဲ့သဘော ရောင်နီက သူ့တင်ပါးဆုံမှာ အားစုကာ အရင်ကထက် ပိုသွက် ပိုပြီးတဆုံးသွင်းပါ တယ်။ နှစ်ယောက်သားရဲ့ အရေပြားခြင်း ရိုက်ခတ်သံက သူ့အခန်းထဲမှာ ပြည့်နေတဲ့အပြင် ညည်းညူသံများကလည်း မြိုင်နေရော။ အခန်းကို ကာရံထားတဲ့ အထပ်သားနံရံကို စည်းချက်ကျကျ ခေါက်ပြုအသံပေးတာကို ကျွန်တော် ကြားလိုက်တော့ ပိုင်စိုးတယောက် အိမ်ပြန်ရောက်နေကြောင်း ရိပ်မိရတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ရောင်နီတို့ရဲ့အသံဗလံအစုံကို သူကြားကောင်းကြားနိုင်မှန်းသိပေမယ့် အခုအချိန် မှာ ဂရုမစိုက်အားပါဘူး။
ရောင်နီ့လက်အစုံဟာ နှစ်ယောက်သားရဲ့ပူးကပ်နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်အကြား လျှိုသွင်းလျက် ကျွန်တော့်ငပဲကို အားပါးတရဆုပ်ကိုင်ပါတယ်။
“ခင်ဗျား -ီးကြီးက perfect ပဲဗျာ။ သိပ်လည်းမကြီးဘူး သေးတဲ့အထဲလည်းမပါဘူး” ရောင်နီက ခပ်တိုးတိုးပြောလျက် သူ့ခါးကို ဆက်လက်အလုပ်ပေး ကျွန်တော့်တင်ပါးအား အသံမြည်စေပါတယ်။
‘ခင်ဗျား….ကျွန်တော့်-င်ထဲ ပန်းထည့်တာကို ခံစားကြည့်ချင်တယ်….အပြင်ကိုလုံးဝပန်းမထုတ်နဲ့ဗျာ…အ…အ” ကျွန်တော့်ညည်းတွားသံ ကို နာခံသည့်အလား ဆက်တိုက် ရောင်နီ့ညှောင့်ချက်တွေကမြန်လာတယ်။
ချောဆီခပ်များများ စိုရွှဲအောင်သုတ်လိမ်းထားတဲ့ သူ့လက်ရဲ့ပွတ်တိုက် ကော်ဖီဖျော်ပေးမှုအပြင် လက်မနဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲထိပ် ကွမ်းသီး ခေါင်းအဝကို ပွတ်သပ်နေမှုကြောင့် စိတ်ထဲမယ် အထွဋ်အထိပ်ဖြစ် ဘာမှမမြင်တော့ပါဘူး။
“ခပ်ပြင်းပြင်းလေး….အား…အ…ကြမ်းကြမ်းလေး -ိုးဗျာ…အာ” ကျွန်တော် အော်ဟစ်တောင်းဆိုပစ်တာပဲ။
ရောင်နီ့ညည်းညူသံက သမန်းဝံပုလွေ မာန်ဖီသလို ဖြစ်လာတဲ့အပြင် ကျွန်တော့်ကပ္ပာယ်အိတ်ထဲက ရွှေဥတွေ ရှုံ့ပွပွဖြစ်ကာ သုက်ထွက်ဖို့ တာဆူလာပါတယ်။
"ရောင်နီ… God, I...I love you," ကျွန်တော့်ငပဲထိပ်ကနေ အပေါ်တည့်တည့် သုက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပုံများ မေးစေ့အထိတောင် ပေလူးကုန်ပါတယ်။
“နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြော…..” တုတ်ခိုင်သန်မာလှတဲ့ သူ့ငပဲကြီးကို တဆုံးဆောင့်ဆောင့်သွင်းရင်း ကျွန်တော်ပြောစကားကို ထပ်ကြား ချင်ကြောင်း အမိန့်ပေးသလိုလွှမ်းမိုးသံပေးတယ်လေ။
"I love you….I love you." ကျွန်တော်လည်း ငိုညည်းသံပြုရင်း ပြောမိရတယ်။
"I love you too," လို့ဟိန်းသံပြုလျက် နောက်ဆုံးအကြိမ် ဆောင့်သွင်းချက်ကို တဆုံးဖိကပ်ကာ ရောင်နီအားပြင်းပြင်းထည့်ချလိုက်တာ ကျွန်တော့်ခရေထဲ အကုန်မြုပ်သွားသလားထင်ရတယ်။ သူ့သုက်ရည်တွေ ကျွန်တော့်ခရေထဲ မိုးရွာသလို ပန်းထည့်ခြင်းခံစားချက်ကို သိသိသာသာ ခံစားမိပါတယ်။ ဆက်လက်မလှုပ်ရှားဘဲ ခရေဝထဲ သပ်ရိုက်သွင်းထားသလို့တစ်စို့လျက် ငြိမ်နေတဲ့ ရောင်နီ့ငပဲကြီး မျှော့သွေးစမ်းမှုကို ကျွန်တော် အတန်ကြာတဲ့အထိ ခံယူရတာပါ။ သူ့လိင်စိတ်အထွဋ်အထိပ်ရောက်မှုကြီးက ကျွန်တော့်မသိစိတ်အထိပါ ဖုံးလွှမ်းသွားပြီး တသိမ့်သိမ့်ကြည်နူးသလိုလိုဖြစ်သွားတယ် တကယ်။
ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ သူပြိုလဲမှီကျလာတော့ ကိုယ်အလေးချိန်က နင့်နင့်သီးသီးရှိလှပါတယ်။ သူ့ပခုံးအစုံကို ကျွန်တော် တရွှတ်ရွှတ် အနမ်းပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့တွေ စကားမပြောဘဲ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတဲ့အထိ အဲ့သည်အနေအထားအတိုင်း အိပ်ရာထဲ လဲလျောင်းနေကြတယ်။ ချွေးတွေ၊ သုက်ရည်တွေ၊ ချောဆီတွေနဲ့ နှစ်ယောက်စလုံး ချောကျိအနံ့ထွက်နေသော်လည်း စိတ်အနှောင့် အယှက်မဖြစ် အသံမထွက်ကြပါဘူး။
သူ့ငပဲကြီး ပျော့သွားချိန်ကျမှ ရောင်နီက အသာအယာဆွဲထုတ်ရင်း မတ်တပ်ထရပ်ပါတယ်။ ကိစ္စဝိစ္စပြီးသော်လည်း တဖက်သားကို ဂရုတစိုက်ရှိသေးပုံက အမှတ်ပေးချင်စရာပါ။ ကျွန်တော့်ခရေဝလည်း အနည်းငယ် ဟစိဖြစ် ပွင့်ဟသွားတာက သူ့ငပဲကြီးရဲ့အရွယ် အစားကြောင့်လည်းပါလောက်တယ်။ သည်အရွယ်ရောက်မှတော့ အတွေ့အကြုံက စကားပြောနေပြီးသားဆိုသော်ငြား မရင်းနီးတဲ့ မခံစားမိသေးတဲ့ သူ့အပြုအမူ ဂရုစိုက်မှုလေးတွေက ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံး ပီတိဖြစ်နေစေသလားပဲ။ ကျွန်တော်လည်း မလှမ်းမကမ်းက တဘက်တစ်ထည်ကို လှမ်းယူကာ ခါးမှာပတ်လိုက်ရင်း အိပ်ရာပေါ်မှ ထထိုင်လိုက်တယ်။ ခရေဝဟာ မကြာခင် ပူထူကြိမ်းစပ်နေမှာ သိပေမယ့် အခုတော့ ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုနဲ့အတူ တကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုလုပ်ဖို့ စလှုပ်ရှားမိတယ်ပေါ့။
“ခင်ဗျားကို နာကျင်အောင် ကျုပ်မလုပ်မိပါဘူးနော်” ကျွန်တော့်ပါးမို့တဖက်ကို လက်နဲ့အသာကိုင်ရင်း ငြင်သာစွာသူမေးပါတယ်။
“မလုပ်မိပါဘူးဗျာ….ကျွန်တော်ဖြင့် ရင်ထဲဟာနေရောပဲ အခုထိ” ကျွန်တော်ဦးခေါင်းကို အသာအယာခါရမ်းပြရင်း ခပ်တိုးတိုးဖြေမိတယ်။
ရောင်နီက ကျွန်တော့်ကိုပြုံးကြည့်ပြီးနောက် နှုတ်ခမ်းအစုံကို တချက်ဖိကပ်နမ်းလျက် မတ်တပ်ထရပ်ပါတယ်။ “ကျုပ် ပြန်လာခဲ့မယ်”
ခပ်နွေးနွေး တဘက်သေး(a warm washcloth) တစ်ခုယူလျက်ပြန်ရောက်လာကာ သုက်ရည်တွေ၊ ချွေးတွေ ပေလူးနေတဲ့ နေရာများကို ငြင်သာစွာ သုတ်သင်ဖယ်ရှားသန့်စင်ပေးတယ်။ သူလုပ်ကိုင်ပေးသမျှဟာ တစ်စုံတခုရင်းနှီးနွေးထွေးတာထက်ပိုတယ်ဗျ။ မပြောပလောက် တဲ့ သာမန် ဂရုစိုက်မှုလေးက အတော်ကြင်နာသလို လိင်ဆက်ဆံပတ်သက်ရမှုထက်ပိုတယ်လို့ပြောနိုင်မယ့် ရင်းနီးမှုမျိုးလို့ပြောရမလား။ ကျွန်တော့်နှလုံးသည်းပွတ်ထဲ ပိုပိုနက်ရှိုင်းစွာ ဝင်ရောက်လာပါတယ်။
နောက်မှ ကျွန်တော့်ကို ရင်ချင်းအပ်ထွေးဖက်တာမို့ မြန်ဆန်သလိုမြဲမြံတဲ့ သူ့ရင်ခုန်သံကိုကို သတိထားမိရတယ်။
“ခင်ဗျား ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ” ရောင်နီက နုညံ့စွာမေးတယ်။
“အော် သည်လိုလေး အမြဲကြည်နူးနေရရင်ကောင်းသားလို့တွေးနေတာ” သူ့ရင်ခွင်ထဲမှီတွယ်လိုက်ရင်း ကျွန်တော်ပြန်ဖြေတယ်။
ထွေးဖက်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေဟာ ပိုမိုတင်းကြပ်လာလျက် ကျွန်တော့်နဖူးကို အနမ်းပေးပါတယ်။ “ကျုပ်လည်း အဲသလိုဆန္ဒပြုမိတယ်”
“ကဲအခု ကျွန်တော်တို့ဘာတွေဖြစ်နေကြလဲ။ ဘာဖြစ်နေလဲဟင်” ကျွန်တော်မေးမိတယ်။
“ကျုပ်တို့ အလိုဆန္ဒအတိုင်း စိတ်အလိုကျ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ကြတာပဲ….I love you.” ရောင်နီက အနားကပ်ကာ နုညံ့ငြင်သာစွာပြောတယ်။
“အင်း…ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားကို I love you” ကျွန်တော် ခပ်တိုးတိုးပြန်ပြောလိုက်တယ်။
“ကျုပ်တို့ဘာလုပ်ချင်လဲ….ဘာဖြစ်ချင်လဲ…ကျုပ်တို့လုပ်နိုင် ဖြစ်နိုင်တယ်။ အခု ဘယ်လိုစဉ်းမျဉ်းစည်းကမ်းမှ မရှိဘူး၊ရောင်းသူ ဝယ်သူ ဖောက်သည်လို ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးလည်း မရှိဘူးဗျာ - Just us.” ရောင်နီက သည်လိုကဗျာဆန်လာတယ်။
"Just us," လို့ လိုက်ဆိုလိုက်ရင်း ကျွန်တော် သူ့ရင်ခွင်ထဲပူးကပ်ပွတ်သပ်လျက် ခိုဝင်အနားယူပစ်ပါတယ်။
အချစ်ဆိုတာ အချိန်အခါအလိုက် ဖူးပွင့်တတ်တဲ့ ပန်းတစ်ပွင့်လို့ဆိုင်နိုင်မလားဘဲ။ အဟင်း…။
Alex Aung (9 October 2025)
~ Finis ~
.jpg)
